مشخصه اصلی در کهیر عبارت است از: تورم خارش دار. این حالت یک تورم صورتی رنگ موضعی حاد و کوتاه مدت است که هیچ تغییر در سطح پوست وجود ندارد و در اثر نشت از عروق خونی کوچک ایجاد می شود. مقدار مایعی که نشت می کند، می تواند به حدی زیاد باشد که باعث تحت فشار قرار دادن عروق نزدیک به آن شود و باعث شود که مرکز کهیر از لبه های آن کمرنگ تر شود.

تورم های خارش دار کهیری به ندرت بیش از 24 ساعت باقی می مانند، کاملا از بین می روند و هیچ تغییر سطحی ندارند؛ در صورتی که ضایعات چند روز یا هفته باقی بمانند (مانند گزارش حشره) و تغییر سطحی وجود داشته باشد، باید تشخیص افتراقی های دیگری مطرح شود. برای مثال ایجاد تاول به نفع پمفیگویید یا اگزماست یا اگر بعضی ضایعات حالت پورپورا پیدا کند ( به فکر واسکولیت باشید)، اگر تورم های خارش دار کمتر از 6 هفته به طول انجامد، کهیر حاد تلقی می شود و در صورتی که از این میزان طولانی تر باشد، مزمن نامیده می شود.

اگر این روند در بافت زیر جلدی اتفاق بیفتد، اغلب ضایعات، قرمزی کمتر و حدود مشخص کمتری دارند؛ به این حالت آنژیوادم گفته می شود. این حالت ممکن است به تنهایی یا همراه با تورم های خارش دار کهیری معمول ایجاد شود.