رشد جمعیت و تنظیم خانواده

رشد سریع جمعیت تأمین مسکن را نیز دچار مشکل ساخته است و برای رسیدن به تراکم یک خانوار در واحد مسکونی در 20 سال آینده ایجاد 500.000 واحد مسکونی ضرورت پیدا می کند که در شرایط کنونی غیر ممکن است.

رشد سریع جمعیت با اثر گذاری بر ابعاد آموزش جمعیت واجب التعلیم، سرمایه گذاریهای بیشتری را ایجاب می کند و برآورده ها نشان می دهد که ادامه روند موجود در بیست سال آینده باعث خواهد شد. سهم عمده ای از بودجه جاری کشور به این امر اختصاص یابد.

جمعیت تنها عاملی است که در کلیه برنامه ریزیهای توسعه به صورت عامل تولید کننده، مصرف کننده و یا هر دو مطرح است؛ بنابراین سیاستگذاران برنامه های اقتصادی کشور باید از حجم و ساختار سنی جمعیت آگاه باشند و برای مهار کردن و هماهنگ نمودن آن با سیاستهای توسعه کشور، سیاست جمعیتی مناسبی را اتخاذ نمایند.

رشد سریع جمعیت مساله بهداشت و درمان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. هنوز بیماریهای عفونی، انگلی و سوء تغذیه درصد بالایی از مراجعه بیماران را به خود اختصاص داده اند و بیماریهای کم خونی و یا ناشی از آن در مراحل بعدی قرار دارند. با توجه به آمار نیروی انسانی موجود در بهداشت و درمان و برای تأمین خدمات بهداشتی مطلوب هنوز راه درازی در پیش است و افزایش سریع جمعیت در ایران مشکلات و نارساییهای موجود را پیچیده تر ساخته است.

از طرف دیگر مرگ و میر مادران و کودکان به علت سوء تغذیه ، افزایش و گسترش بیماریهای ژنتیکی و عوارض حاملگیهای ناخواسته و سقطهای غیرقانونی، از جمله مشکلات و عواقب رشد بی رویه جمعیت از دیدگاه سلامت مادران و کودکان است که مورد توجه می باشد. بدین ترتیب برنامه های بهداشتی و تنظیم خانواده اثرات متقابل بر یکدیگر دارند.