کمبود ویتامین B6 حافظه را مختل می کند و موجب اشکال در توانایی افراد برای ثبت، حفظ و به یاد آوردن اطلاعات می شود.

در سال 1954، در نوزادانی که شیر خشک تولید شده در حرارت بالا را مصرف کرده بودند کمبود شدید ویتامین B6 گزارش شد. حرارت بالا به تولید پیریدوکسیل لیزین منجر می شود که نه تنها برای بدن غیر قابل دسترس است بلکه دارای فعالیت متابولیک آنتی ویتامینی نیز می باشد. نوزادان مبتلا به کمبود، دچار تشنج شدند که به مکمل های B6پاسخ دادند.

علامت کمبود ویتامین B6 در نتیجه کمبود همزمان تیامین (ویتامین B1) رخ دهد، کم خونی میکروسیتیک هیپو کرومیک هم با کمبود ویتامین B6 ایجاد می شود.

با افزایش سن، غلظت پلاسمایی B6 کاهش می یابد که بیانگر وجود خطر کمبود ویتامین B6 برای افراد سالمند است. کمبود ویتامین B6 ممکن است به علت الکلیسم باشد، زیرا الکل و بیماری کبد ناشی از آن، در متابولیسم ویتامین B6تداخل ایجاد می کند. کمبود مفرط ویتامین B6 منجر به اختلال سیستم مرکز عصبی می گردد. گاهی در کودکان نوعی سندرم مربوط به کمبود این ویتامین به صورت عقب ماندگی ذهنی و تشنج غیر قابل کنترل مشاهده می شود که مربوط به اختلال مادرزادی در متابولیسم ویتامین B6 است.

15 تا 20 درصد زنانی که قرص های ضد بارداری خوراکی مصرف می کنند دارای افزایش دفع ادراری متابولیت های تریپتوفان بوده اند که نشانگر کمبود ویتامین B6است. این اختلالات و سایر اختلالات همراه، مثل افسردگی و عدم تحمل گلوکز، با مصرف 15-10 میلی گرم ویتامین B6در روز، کاهش می یابد. در کل کمبود ویتامین B6 باعث بروز بیماری هایی نظیر: کم خونی، خنده بی اختیار (ریسه)، انواع سردردها، تهوع، لایه لایه شدن پوست بدن، زخم شدن زبان و استفراغ می گردد، نشانه های احتمالی دیگری که بر اثر کمبود این ویتامین پدید می آید عبارتند از: آکنه (جوش صورت)، بی اشتهایی روانی، آرتریت، ورم ملتحمه، به وجود آمدن ترک یا زخم در دهان و روی لب ها، افسردگی، سرگیجه، خستگی مفرط، تحریک پذیری بیش از حد، تاخیر در بهبود زخم ها، التهاب دهان و لثه، مشکلات یادگیری، کم شدن حافظه، ریزش مو، مشکلات شنوایی، بی حسی، چرب شدن پوست صورت، توقف رشد و احساس سوزش نیز در اثر کمبود ویتامین B6 به وجود می آید.

کمبود ویتامین B6 در بیماران مبتلا به دیابت، با عدم تحمل گلوکز، یعنی بالا رفتن غیر طبیعی قند خون پس از صرف غذا، همراه است. کمبود ویتامین B6ممکن است ترشح انسولین را متوقف کند کمبود ویتامین های B می تواند منجر به آسیب عصبی دست ها و پاها شود. برخی بررسی ها نشان می دهند که افراد مبتلا به دیابت اگر مقدار بیش تر ویتامین های Bنظیر B6 وb12 مصرف کنند، کمتر دچار بی حسی و سوزن سوزن شدن ناشی از آسیب عصبی دیابتی می شوند.

کمبود منیزیم و ویتامین B6 باعث ایجاد سنگ کلیه می شود، لذا موادی که دارای منیزیم و ویتامین B6 می باشند می توانند از ایجاد سنگ کلیه جلوگیری کنند و یا سنگی را کوچک کرده، خرد نموده و دفع نمایند.

میزان توصیه شده غذایی ویتامین B6 به دریافت پروتئین بدن بستگی دارد. با افزایش دریافت پروتئین یا با افزایش نیاز بدن به پروتئین-در دوران بارداری-نیاز به این ویتامین زیاد می شود.