چه آبی برای شستشوی موها مضر است؟

آبهای سنگین، خود به دو دسته تقسیم می شوند : آبهای مفید برای موها و آبهای مضر برای موها،وکه ذیلاً به شرح هریک می پردازیم :

الف-آبهای مضر برای موها: آبهایی که دارای ترکیبات گچ، نمک، و آهک و امثال آن هستند، جزو آبهای مضر برای موها به شمار می آیند.

هنگامی که موها با این نوع آبها شسته شوند، به سبب ناسازگاریی که این مواد در تماس با پوست سر و ریشه موها پیش می آورند، ریشه موها متأتر و مصدوم شده، شخص دچار ریزش مو می گردد. استمرار شستشو با آبهای سنگین مضر، کم موثی و طاسی را در پی خواهد داشت. مقدار ریزش موها در مقابل شستشو با این نوع آبها، بستگی به مقدار املاح موجود در آنها دارد، یعنی هرچه املاح آب بیشتر باشد، ریزش موها شدیدتر و هرچه دارای املاح کمتر باشد ریزش موها تدریجی تر خواهد بود.

نکته ای که تذکر آن را ضروری و لازم میدانیم، این است که در محیط زندگی ما، آبهای مضر مصنوعی نیز وجود دارد که آدمی خود باعث آلوده شدن این نوع آبها می شود، مثلاً با وصل مجاری فاضلاب شهری به رودخانه ها و یا قناتهای آب تمیز، موجب آلوده شده آنها می گردد، و یا فضولات کارخانجات صنعتی را در اغلب شهرهای صنعتی به آبهای جاری رودخانه ها و نهرها و غیره داخل می نماید که علاوه بر اتلاف موجودات مفید آبزی مانند ماهیها و گیاهان غذایی ، در برخورد با انسانها نیز، باعث بروز بیماریهای غالباً ناشناخته ای به ویژه بیماریهای پوستی می گردد.

از اینرو شستشوی تن و سر و صورت با این نوع آبها، غیر از ایجاد بیماری در شخص، به ریشه ی موها نیز، صدمات فراوان وارد می آورد، که غالباً ناشناخته هستند. توصیه ما اینست، که هرگز از چنین آبهایی برای آب تنی و شستشوی بدن و سر، استفاده نگردد، زیرا گاهی مشاهده می شود، که در بعضی مناطق کناری رودخانه های آلوده به فاضلابهای شهری (که از طریق کانالهایی به این آبها هدایت می شوند) افراد ساکن و بخصوص برخی از بچه های ناآگاه، از این آبها برای آب تنی و شنا استفاده می کنند، که این عمل بسیار خطرناک بوده، عوارض زیانباری را بویژه برای پوست و موی این افراد، به دنبال خواهد داشت. این نوع آبها به دست آدمیان آلوده می شوند، و طبیعت هیچگونه دخالتی در آلودگی آنها ندارد. بدین جهت این نوع آبها را آبهای مضر مصنوعی می نامیم، که خطرناکترین آبهای مضره شناخته شده در جهان می باشند.

سالها پیش از اینکه محیط زیست به آلودگی امروزی دچار شود، مردم ساکن در اطراف رودخانه ماین که در کشور آلمان جریان دارد، از این رودخانه برای تفریحات سالم و سلامت خود استفاده می نمودند، لیکن با توسعه ی روز افزون صنایع و ایجاد کارخانه های بسیار، در طرفین این رودخانه، آبهای آلوده مازاد کارخانجان صنعتی، به این رودخانه راه پیدا کرد، و عدم توجه دقیق به بهداشت محیط زیست، نه تنها آب رودخانه ماین را آلوده ساخته، مردم را از یک رشته تفریحات معمول (شنا، ماهی گیری و غیره) محروم نمود، بلکه شدت آلودگی به درجه ای رسید، که ماهیهای موجود در آن نیز به سرطانهای مختلفی دچار شدند، بطوریکه امروزه دیگر کسی جرأت وارد شدن به این رودخانه را ندارد. زیرا تماس بدن آدمی با آب آلوده آن کافی است که انواع بیماریهای خطرناک و ناشناخته سلامت شخص را مورد تهدید جدی قرار دهد. از اینرو از سوی مسئولین محلی، استفاده از آب رودخانه ماین ، برای شنا ممنوع اعلام گردیده است.