بعضی افراد متوجه می شوند آکنه آن ها پس از ورزش بدتر می شود ، به خصوص در ناحیه پشت. مالیدن داروهای آکنه پیش از ورزش و بلافاصله دوش گرفتن پس از ورزش به شما کمک می کند. آکنه نوع التهابی در این مورد بسیار معمول تر است. یعنی آنتی بیوتیک های موضعی مفیدند. به خصوص وقتی همراه با یک BP موضعی مصرف شوند. فقط مراقب باشید که BPهای موضعی که باید روی پوست بمانند سبب سفید شدن پارچه می شوند و ممکن است لباس ورزشی شما را خراب کنند. راه حل خوب دیگر استفاده از BP و یا پاک کننده های سالیسیلیک اسید پس از ورزش است.

اثر دقیق ورزش بر بیرون زدن آکنه روشن نیست. شاید ترکیبی از عواملی مانند افزایش عرق همراه با یاخته های چسبناک سطح پوست که سبب انسداد منفذها می شود ، یا ترکیب گرما و اصطکاک که باکتری های P . acnes را در بعضی افراد فعال می کند دلیل آکنه پس از ورزش باشد. شاید ورزش ، گرما و عرق سبب افزایش فعالیت غدد مولد چربی پوست شود. این غدد به فولیکول های مو متصل اند و به خصوص روی صورت و بالای پشت زیاد هستند. سبوم که توسط غدد چربی تولید می شود ، غذای باکتری های P . acnes است که در قاعده فولیکول ها زندگی می کنند. این افزایش مقدار غذا سبب فعال تر شدن P . acnes می شود که نتیجه نهایی آن بیشتر شدن آکنه است.