هورمون ها در همه جای بدن هستند. هورمون ها دائم در خون ترشح می شوند تا به بدن کمک کنند خود را با افزایش فعالیت ، تنش زاهای بیرونی و درونی ، غذایی که وارد بدن شده است و باید هضم شود و استرس و استرس بیشتر .... و با زهم استرس تطبیق دهد. باور نکردنی است که چنین مقدار اندکی از یک ماده چگونه می تواند اثرهایی چنین عمیق و گسترده بر این همه اندام مختلف داشته باشد.

هورمون ها ، به خصوص آندروژن ها یا هورمون های جنسی ، در سطوح متعدد در آکنه نیز نقشی مهم دارند. خیلی ساده بگویم ، اگر آندروژن نباشد ، آکنه هم نیست. البته آندروژن ها تنها علت آکنه نیستند چون ، همان طور که دیدیم ، عوامل متعدد دیگری مانند رشد باکتریایی بیش از حد ، نحوه تمایز یاخته های پوست و چسبندگی یاخته های پوست نیز درگیر هستند. اکثر درمان های استاندارد آکنه به این عوامل می پردازند و نه به عامل هورمون. آکنه شدید می تواند در زنان نشانه یک بیماری بالقوه جدی متاثر از هورمون به نام نشانگان تخمدان چند کیستی باشد که از چند لحاظ خطرهایی دارد و باید هم برای سلامت عمومی و هم برای رسیدن به نتایج بهتر درمان آکنه ، به درستی تشخیص داده و درمان شود. یک عامل مهم در ایجاد آکنه ، افزایش هورمون هایی به نام هورمون های استرس و هورمون های دیگری به نام آندروژن ها (هورمون های جنسی) است. پ میزان هورمون خاصی در دوره بلوغ هم در دخترها و هم در پسرها افزایش می یابد که سبب بزرگ شدن غدد مولد چربی و افزایش تولید سموم می شود. چنانکه دیدیم نوع هورمون هایی که سبب آکنه می شوند و می توانند آکنه را تشدید کنند ، آندروژن ها نامیده می شوند. این هورمون ها در دوره بلوغ به مقادیر بیشتر ترشح می شوند. افزایش تولید سبوم به دلیل آندروژن هایی که روی فولیکول غده چربی عمل می کنند همیشه ، حتی پس از سال های نوجوانی ، پیش شرطی برای آکنه است. به همین دلیل است که آکنه معمولا در نواحی دارای تراکم بیشتر غدد مولد چربی مانند صورت و بالای پشت شدیدتر است و در نواحی فاقد غدد مولد چربی مانند آرنج ها و پاها معمولا آکنه هم نیست.

این هورمون ها از دو راه بر آکنه اثر دارند. در بعضی افراد ، مقدار بیش از حد هورمونی که در خون گردش می کند آغازگر آکنه است. در اکثر بیماران آکنه ، البته میزان آندروژن های خون نرمال است ، در حالی که واکنش دهی واحد مو - چربی به مقدار طبیعی آندروژن خون زیاد و نامتناسب است. یعنی گرچه تمام آزمون های خون طبیعی هستند ، بدن در سطح غده مولد چربی مقدار بیش از اندازه ای از آندروژن هایی را که در خون می گردند می پذیرد. نتیجه نهایی این روند ، آکنه است.

من اغلب تشبیه کشتی هایی را که وارد بندر می شوند به کار می برم. کشتی ها یاخته های اند که آندروژن حمل می کنند و بندر واحد مو - چربی است. یک کشتی معمولا وارد بندر می شود ، پهلو می گیرد ، کالاهایش را تخیله می کند و می رود. وقتی بندر پر از کشتی است به کشتی های دیگر اجازه پهلو گرفتن و تخلیه کالا نمی دهد. اگر بندر به هر ترتیب کشتی های بیشتری بپذیرد و اجازه ندهد هیچ کشتی ای بدون تخلیه کردن بار برود ، اسکله از بار اضافی پر می شود. در پوست ، این وضعیت سبب الگوی هورمونی آکنه می شود. گاهی ترکیبی از آندروژن زیاد جریان خون و پذیرش بیش از اندازه غده مولد چربی در پوست پیش می آید.