افرادی که قرص های ضدبارداری خوراکی مصرف می کنند باید حداقل یک ماه قبل از آزمایش دارو را قطع کنند. این ازمایش ها برای به دقت مشخص کردن منبع فزونی تولید آندروژن طراحی شده است تا بتوان درمان مناسب را در پیش گرفت.

توجه به این موضوع مهم است که درمان هورمونی در زنان بسیار موثر است ، حتی اگر میزان آندروژن های سرم در خون در محدوده نرمال باشد. گرچه احتمال اینکه زنان دچار آکنه در بررسی های هورمونی ناهنجاری هایی نشان دهند بیشتر است تا زنانی که آکنه ندارند ، در اکثر زنان دچار آکنه که برای ناهنجاری های هورمونی بررسی شده اند ، سطح آندروژن در محدوده نرمال بوده است.

به نظر می رسد در زنان بالغ و نوجوان های از لحاظ جنسی فعالی که پاپول ها و نودول ها التهابی پایا دارند که معمولا پایین صورت و گردن را درگیر می کند ، درمان های هورمونی بهترین تاثیر را دارد. این زنان اغلب گزارش می دهند که آکنه آن ها پیش از دوره های خونروی ماهانه تشدید می شود و شامل پاپول ها و نودول های التهابی دردناک و اغلب عمیق است. پوست ممکن است چرب باشد یا نباشد. اغلب ، کومدون هایی نیز روی پیشانی و چانه پدیدار می شود ، به خصوص در نوجوان ها. این زنان همچنین متوجه می شوند که بهبود آکنه آن ها ، حتی پس از چندین دوره مصرف آنتی بیوتیک ها ، بسیار ناچیز است یا آکنه اصلا بهبود نمی یابد.

در این موارد ، آنتی بیوتیک های خوراکی به نفع داروی خوراکی ضدبارداری قطع شود ، چون داروهای ضدبارداری تولید آندروژن ها را هم از تخمدان و هم از غدد آدرنال متوقف می کنند. همچنین ، اگر در نظر است بیمار در آینده داروهای دیگر هورمونی مصرف کند ، توصیه می شود مصرف قرصه های ضدبارداری خوراکی ادامه یابد.

برای دستیابی به نتایج مطلوب از درمان هورمونی ، درست انتخاب کردن بیمار برای این نوع درمان نکته ای کلیدی است.

درمان هورمونی برای زنان دچار ناهنجاری های غدد درون ریز (اندوکرین) و برای زنانی که به درمان های عادی تری چون آنتی بیوتیک های خوراکی ، آنتی بیوتیک های موضعی و رتینویید همراه با BP پاسخ نداده اند یا نمی توانند آن ها را تحمل کنند سودمند است. استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی در زنانی که برای کنترل خونروی های نامنظم ماهانه به درمان دارویی نیاز دراند یا مایل به جلوگیری از باردار شدن هستند نیز مفید است. لازم به یادآوری است که قرص های ضدبارداری خوراکی فرد را در برابر بیماری هایی که از راه تماس جنسی منتقل می شوند محافظت نمی کند ، و برای کاهش خطر انتقال HIV (ایدز) و سایر بیماری های بالقوه خطرناکی که به طریق جنسی منتقل می شوند شکل دیگری از محافظت ضروری است.

هدف درمان هورمونی کاستن از تولید سبوم است ؛ البته تولید سبوم فقط یک جزء از مسیری است که به آکنه می انجامد. به همین دلیل ، درمان هورمونی هنگامی که با سایر درمان های ضد آکنه از جمله آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی ، رتینوییدهای موضعی ، آزلاییک اسید ، سالیسیلیک اسید و BP همراه باشد بیشترین تاثیر و کارایی را دارد. برای کسانی که نگران کاهش اثر قرص های ضدبارداری خوراکی که به موازات آنتی بیوتیک های خوراکی مصرف می شوند هستند ، باید گفت که شواهد جدید نشان می دهند که آنتی بیوتیک ها تاثیر بزرگی بر سوخت و ساز قرص های ضدبارداری خوراکی ندارند ، یعنی کارایی قرص های ضدبارداری را در جلوگیری از بارداری کاهش نمی دهند.

توصیه هایی که برای درمان هورمونی می شود به شرح زیر است:

درمان هورمونی برای زنانی که به دلایل زنانه به داروی ضدبارداری خوراکی نیاز دارند انتخابی عالی است. درمان هورمونی باید در اوایل بیماری در بیماران زن دارای آکنه متوسط تا شدید یا دارای نشانه های ناهنجاری های آندروژن انجام شود. درمان هورمونی به شکل بخشی از درمان توام برای زنانی که ناهنجاری های قابل ثبت هورمونی دارند یا ندارند ، مفید است. درمان هورمونی گاهی در زنان دچار آکنه دیر هنگام انجام می شود.