وقتی خداوند برای هرچیز که آفریده، مقداری نمک قرار داده، پس نمک بایستی یک عنصر مهم باشد در انسان ها سدیم برای ریتم ثابت و استوار قلب ضروری است. نمک به هضم کمک می نماید، برای مزه دادن اضافه می شود. سبب استحکام استخوانها می شود. در ضمن توجه داشته باشید که مقدار نمک موجود در همه محصولات غذایی، در طبیعت حقیقتاً خیلی کم است. یک شخص معمولی در روز کم تر از نیم گرم نمک احتیاج دارد. بدن بیش تر از این مقدار را حتی از سبزیجات خام به دست می آورد. نمک این سبزیجات آلی و تازه می باشد. مصرف زیاد نمک، در زمان دفع از کلیه، فشار زیادی بر کلیه ها وارد می کند. حتی کلیه های یک فرد سالم نمی تواند بیش تر از 4 تا 5 گرم نمک را در روز دفع نماید. باقیمانده نمک به عنوان یک ماده سمی در بدن ذخیره شده و وقوع بیماری های قلبی و افزایش فشارخون و تصلب شرائین را جلو می اندازد. نمک زیاد ظرفیت تجمع آب در بدن را افزایش داده و باعث افزایش وزن می شود. نمک در بدن به طور منفرد عمل نمی کند و ارتباط نزدیکی با پتاسیم دارد. عناصر نادری- به خصوص منیزیم- بر این ارتباط تأثیر می گذارد. اگر شیمی بدن درست عمل نماید، این عناصر بایستی با یکدیگر رد تعادل باشند. مجله موسسه پزشکی آمریکا گزارش کرده است که پتاسیم منظماً سبب کاهش فشارخون می شود، در صورتی که سدیم مرتباً آن را بالا می برد. بهترین نشانه از ارتباط بین میزان مصرف نمک و فشارخون این است که در کشورهای صنعتی که دریافت نمک در غذاهای آماده و سایر غذاها بیش تر است افزایش فشارخون بیش تر از جوامع ابتدایی سنتی که رژیم کم نمک را ادامه می دهند، دیده می شود. نمک غذا که به طور تجاری در دمای بالا تولید شده و به عنوان چاشنی استفاده می گردد. کریستال های نمک را پوشانده و چنین نمکی کاملاً در آب حل نشده و با افزایش مصرف تمایل به سفت شدن رگ ها پیدا می شود. برای سلامت بیش تر، این نمک نیاز به حل شدن کامل در آب دارد معلوم شده که نمک سنگ کاملاض در آب حل شده و آنزیمهای بدن به خوبی از آن استفاده می کنند. به علاوه نمک تجاری مورد استفاده روزانه مردم حاوی عناصری مثل کلر و پتاسیم و سولفات و سایر کلریدهاست که تمایل به جلوگیری از حلالیت نمک در آب دارند. دکتر دنتون در کتاب خود «گرسنه برای نمک» نقل می کند که یک امپراطور چینی در 1000 سال قبل از میلاد گفته : «اگر نمک زیادی برای غذا استفاده شود نبض سخت می شود» گفتار علمی فوق نمایانگر تحقیقی است که در 3000 سال قبل شناخته شده بود.