تشخیص

سفتی گردن، نشانه کلیدی آرتروز است و ممکن است خیلی هم دردناک نباشد.

در صورت شمکل زا شدن علایم و نشانه ها، پزشک ممکن است یک عکس رادیوگرافی، سی تی اسکن یا ام-آر-اَی از ناحیه گردن در خواست کند، تا میزان مزاحمت این خارها برای ریشه اعصاب گردنی و طناب نخاعی و احیاناً نیاز به عمل جراحی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.

در صورت وجود فشار بر طناب نخاعی با ریشه اعصاب گردنی، پزشک ممکن است برای دست یابی به اطلاعات تشخیصی بیشتر، درخواست میلوگرافی بدهد.

آرتروز گردن تا چه حد جدی است ؟

علایم و نشانه های ارتروز گردن غالباً خفیف بوده و ممکن است نیاز به درمان خاصی هم نداشته باشند. ناراحتی شما ممکن است مزمن باشد یا تنها در شرایط خاصی مثل خوابیدن در یک وضعیت ناصحیح یا چرخش ناگهانی گردن ایجاد شود. در موارد اندکی هم، فشار وارد بر طناب نخاعی یا ریشه های اعصاب می تواند به معلولیت دایمی فرد منجر شود.

درمان

برای آرتروز خفیف، پزشک ممکن است، انجام ورزش، استفاده از گردن بند طبی یا کنش درمانی را توصیه کند.کشش، مستلزم استفاده از هالتر سر، وزنه های مخصوص و دستگاه پولی برای کنش عضلات گردن، هربار به مدت 15 الی 30 دقیقه می باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

دارو

برای رفع درد، پزشک ممکن است مسکن یا داروی شل کننده عضلانی تجویز کند.

جراحی

ممکن است برای برداشتن توه های استخوانی و امتزاج مهره ها، نیاز به عمل جراحی باشد. امتزاج یا جوش دادن دو یا چند مهره باعث سفتی آن بخش از گردن می شود. این کار مانع از حرکات دردناک یا مشکلات عصبی مرتبط با فشردگی نخاع یا ریشه های عصبی، توسط مهره های ناپایدار می گردد.