1- شیرمادر به تنهایی می تواند از لحظه اول تولد تا پایان 4 و حتی 6 ماهگی، تمام نیازهای غذایی شیرخوار برای رشد طبیعی او را تأمین کند. حتی در هفته اول تولد که هنوز جریان عادی شیر برقرار نیست، نوزاد نیازی به غذا یا آشامیدنی دیگر ندارد. همان مقدار شیر برای رشد طبیعی او کافی است.

2- آغوز (کلستروم یا ماک) یا شیر روزهای اول که زرد رنگ و غلیظ است حاوی مواد مفید و ارزنده ای است که اولین و بهترین واکسن برای حفاظت کودک بر ضد بیماریهای عفونی است.

3- سلولهای زنده و مواد مختلف ضد عفونی که در شیر مادر و با غلظت بیشتر در آغوز موجود است دارای خاصیت از بین بردن میکروبها ویروسهاست و در نتیجه احتمال ابتلای شیرخوار را به بسیاری از عفونتها و بخصوص عفونتهای گوارشی و تنفسی کاهش می دهد و در صورت بروز، شدت بیماری و احتمال مرگ و میر به مراتب در شیرخواری که از شیر مادر تغذیه می کند کمتر است.

4- در ماههای اول تولد که شیرخوار بیش از سایر مواقع در معرض خطر است، شیرمادر او را در ابتلای به بسیاری بیماریها حفظ می کند. تغذیه با شیر مادر احتمال مرگ در اثر بیماریهای اسهالی را بشدت کاهش می دهد و از میزان ابتلا به عفونتهای گوش میانی و عفونتهای حاد دستگاه تنفسی و مرگ و میر ناشی از آن می کاهد.

5- میزان ابتلا به آسم، اگزما و انواع آلرژی در شیرخوارانی که از شیر مادر استفاده می کنند. بسیار کمتر گزارش شده است. از این رو، در خانواده هایی که پدر یا مادر یا یکی از افراد خانواده مبتلا به نوعی بیماری آلرژیک است تغذیه با شیرمادر، باید تغذیه انتخابی باشد، زیرا استفاده از هر نوع شیر دیگر، زیان آور و زمینه ساز آلرژی در دورانهای بعدی زندگی خواهد بود.