آب مروارید

‏بیشتر مردم، آب مروارید را ارچشم های سالمند آن خانواده خود دیده اند. درعلم پزشکی به آب مروارید، کاتاراکت می گویند. آب مروارید در حقیقت به نوعی کدورت در عدسی چشم گفته می شود و از شایع ترین اعمال جراحی روی چشم است.

‏رایج ترین نوع آن نیز به نام «کاتاراکت پیری» است که به ویژه در افرادی که سابقه دیابت یا فشارخون دارند دیده می شود. علل بروز آب مروارید

ارث، عفونت، مادر زادی، بالا رفتن سن، بیماری های دیابت و فشارخون، ضربه وارده به چشم، شوک الکتریکی، داروهایی از نوع کورتیکواستروئیدها، کلرپرومازین، پیلوکارپین، کاهش کلسیم یا افزایش فسفات خون ازعلائم عمده این بیماری هستند. اشعه ماورا بنفش خورشید و مادون قرمز که ازشعله های ‏شدید آتش شعله می کشد. بنابراین همیشه در هنگام نور شدید باید از عینک ‏استفاده کرده رسوب فلزات سنگین مانند کادمیوم، برم،کوبالت،ایریدیوم ونیکل دربدن، ونیزعفونت ویروسی می تواند باعث به وجود امدن آب مروارید شود.

‏به طور کلی علت اساسی این بیماری، رادیکال ازاد است که پروتئین حاوی سولفوربه عدسی چشم حمله کرده و آن را خراب می کند.

‏غذا های غیرطبیعی وکنسر و شده، مواد سیمیایی و به طور کلی آنچه طبیعت آن به دست بشرعوض شده است دارای رادیکال آزاد است. ازجمله می توان از نان سفید، شکر، گوشت های کنسروشده و لبنیات نام برد. برای اینکه نسوج بدن و چشم ازشراین رادیکال های آزاد حفظ شوند، دردرجه اول باید ازمواد طبیعی استفاده کرد و سپس با ترکیبات آنتی اکسیدان، رادیکال های آزاد را خنثی کنیم. مهم ترین مواد آنتی اکسیدان بدین شرح هستند.

‏متیونین، گلوتاتیون‏، کاتالاز، سوپر اکسید دیسمیوتاز، بتاکاووتن، ‏فلاو ونوئید، سلنیوم، روی و ویتامین های ای، سی، آ، ب 2 .

پیش گیری

‏برای اینکه به آب مروارید دچار نشویم باید از ضربه خوردن چشم جلو گیری کنیم. با رژیم غذایی مناسب ازماندگار شدن بیماری هایی چون دیابت و فشار خون طی سال های طولانی در بدن جلو گیری کنیم. در صورت نیاز به مصرف دارو های ذکر شده طی سال ها،حتما تحت نظر و توصیه های پزشک صورت گیرد و داروها خودسرانه مصرف نشوند. تحقیقات نشان داده است که کسانی که مبتلا به آب مروارید هست، مقدار ویتامین سی در بافت های چشم شان کاهش یافته و گاهی به صفر می رسد. بنابراین هر روز سعی کنید که حدود 3000 ‏میلی گرم (3 ‏گرم) ویتامین سی میل کنید. ویتامین 1 و بتاکاروتن نیز برای حفاظت چشم ضروری است.

تشخیص بیماری

‏مهم ترین علامت این بیماری کاهش تدریجی بینایی و معمولا فاقد درد والتهاب دو چشم است. همچنین در مراحل اولیه تشکیل آب مروارید، ممکن است دوبینی یک چشمی و هاله رنگ ی دراطراف اجسام نورانی وجود داشته باشد.