شاید شما هم از جمله افرادی باشید که هر روز دقایقی را صرف بررسی موهایشان در جلوی آیینه می کنند و نسبت به کمی، زیادی، چربی، خشکی یا رنگ آن عکس العمل نشان می دهند.

هرچقدر نسبت به وضعیت موهایتان حساس و نکته سنج باشید، به احتمال زیاد با دیدن اولین مو سفید نگران و ناراحت نخواهید شد و حتی با لبخندی آن را زیر و رو و سپس رها می کنید.

در واقع نگرانی های احتمالی هفته ها و ماههای بعد شروع می شود (وقتی هر روز تعداد آنها بیشتر به نظرتان می رسد) آنجاست که کم کم خود را مو سفید می بینید و به دنبال علل این تغییر رنگ می افتید. فکر می کنید که شامپو یا رنگ مو یا سایر مواد شیمیایی علت آن بوده است.

رنگ مو و مطالب مربوط به آن موضوع جالب و پیچیده ای است و جدا از آنکه عامل زیبایی است محافظ و نگهبان سر در مقابل اشعه ماوراء بنفش هم هست. در پایین ترین لایه پوست و در محل پایه و تکیه تار مو سلولهایی به نام ملانوسیت قرار دارند که دایماً ترکیبی با نام «ملانین» را تولید می کنند و همین ملانین عامل رنگ داشتن تار موی رشد کرده است و نه تنها در مو بلکه در پوست و چشم هم باعث تفاوت رنگ افراد می شود. سلولهای رنگدانه ای مو برای ساخت «ملانین» به آنزیمهای خاصی نیاز دارند و براساس تفاوت آنزیمهای شرکت کننده 2 نوع خاص از ملانین را تولید می کنند :

الف- Eumelanin مسوول رنگ قهوه ای روشن تا سیاه تیره (طیف قهوه ای- سیاه)

ب- Pheomelanin مسوول رنگ زرد بلوند تا قرمز تیره (طیف زرد- قرمز)

در این روند حداقل 2 ژن دخیل هستند. یکی از آنها رمز آنزیمی را ایجاد می کند که ملانین نوع (الف) را تولید می کند و دیگری در ساخت ملانین نوع (ب) موثر است.