برای انجام کشش باز کننده های بخش پایینی تنه درحالت خوابیده داخل ران ها و نزدیک زانوها را گرفته و پاها را به سمت پایین می کشند. اما باید به خاطر داشت که خم شدن بیش از اندازه می تواند باعث آسیب دیدن مهره ها شود. هنگام اجرای حرکت باید از صاف شدن پشت، جلوگیری کرد همچنین باسن را از زمین بلند نموده و زانوها را تا حد امکان به پهلوی سینه ها نزدیک کنید. هرگز نباید زانوها با فشار به زمین نزدیک شوند.

کشش خم کننده پایینی تنه در حالت ایستاده

این تمرین به ویژه برای افرادی که ناراحتی های پشتی یا عضلات شکمی ضعیفی دارند خطرناک است و باعث تحت فشار قرار گرفتن دیسک های بین مهره ای، کاهش فاصله مفاصل و تنگ شدن کانال عصبی در مهره های کمری می شود. درصورتی که فشار روی باسن و ران ها باشد، فشار بر روی بخش پایینی کاهش می یابد.

تست باز شدن کمر خوابیدن بر سطح میز و آویزان کردن پاها

قوس دادن مهره های کمر به جای عضله پشتی

در این حرکت نباید سر را پایین انداخت بلکه باید سر دقیقاً در امتداد ستون فقرات قرارگیرد و دقت شود که قوس در قفسه سینه و به سمت پایین باشد نه در مهره های کمری. رعایت نکردن نکات گفته شده این تمرین را به حرکتی مضر تبدیل می کند.

بلند کردن پاها به طور مستقیم در وضعیت خوابیده

تمرین بلند کردن پا را می توان عکس حرکت دراز و نشست فرض کرد. برای انجام این تمرین، تنه روی زمین باقی می ماند و پاها از روی زمین بلند می شوند. برای این تمرین عضلات خم کننده ران فعالیت می کنن، اما چون عضلات خم کننده ران با ستون فقرات موازی هستند باعث به وجود آمدن قوس در ناحیه کمری ستون فقرات می شود. این امر باعث می شود ستون فقرات در معرض نیروهایی قرار گیرد که باعث آسیب دیدگی شدید آنها شود. از طرف دیگر عضلات خم کننده ران علاوه بر اتصال به ستون فقرات ناحیه کمری به لگن نیز متصل هستند در نتیجه، با انجام کشش، لگن چرخش می یابد و ناحیه کمری ستون فقرات نیز از راستای خود خارج می شود. به طور معمول عضلات شکم برای پیشگیری از این حرکت ناخواسته منقبض می شوند. البته در صورت ضعف عضلات شکم شخص قادر به انجام این عمل نیست در نتیجه، لگن چرخش یافته و فشار زیادی به ناحیه کمری ستون فقرات وارد می شود. در این تمرین رباط ها و ماهیچه های پایین کمر تحت فشار بیش از حد قرار می گیرند و به دلیل انحراف قدامی لگن دیسک ها آسیب می بینند.