هرگاه سیستم ایمنی فردی در ابتلا به بیماری یا مصرف داروهای مهار کننده سیستم ایمنی مانند کورتون ، تضعیف شود ، احتمال ابتلا به زگیل بالا می رود. اگر فرد بیمار ، از قبل مبتلا به زگیل باشد ، احتمال تکثیر ویروس و افزایش تعداد و اندازه ضایعات هم بیشتر می شود.

روش های درمان

راه های مختلفی برای درمان زگیل های مسطح وجود دارد ؛ مانند : دارودرمانی با داروهای موضعی یا خوراکی ، کرایوتراپی (فریز کردن) ، کوتر کردن (سوزاندن) و لیزر درمانی.

در نهایت هم لیزر درمانی در درمان زگیل های مسطح کاربرد دارد. معمولا بعد از استفاده از لیزر PDL ، علائم پورپورا (کبود شدگی) در محل ضایعات به وجود می آید که این علائم پس از گذشت یک هفته از بین خواهند رفت.

مراقبت های بعد از درمان

حین درمان زگیل های مسطح که اساسا هیچ خطری برای فرد ندارند و فقط از نظر زیبایی مشکل ساز هستند ، باید مراقب عارضه های درمان ها مانند لک شدن پوست به دنبال فریز کردن ، سوزاندن یا لیزر درمانی بود و از بروز آن ها پیشگیری کرد. منطقی تر آن است که ابتدا چند ضایعه بیمار به طور آزمایشی درمان شوند و اگر عارضه ای دیده نشد ، در جلسه های بعدی تمام ضایعات درمان شوند.

استفاده از کرم های لایه بردار ملایم مانند اسید میوه های ضعیف و استفاده مرتب و مداوم از ضد آفتاب ها به این بیماران توصیه می شود. استفاده از مکمل های غذایی مانند روی یا سلنیوم نیز ممکن است تا حدی بتواند نقص ایمنی فرد را برای مقابله با تکثیر ویروس زگیل جبران کند. هنوز هیچ درمان قطعی برای خلاص شدن از شر زگیل وجود ندارد. در حال حاضر تنها واکسن ضد زگیل موجود در بازار ، مخصوص زگیل های تناسلی است.

تزریق این واکسن ها به دختران جوان ، می تواند از ابتلای آن ها به زگیل های تناسلی خطرناک و به دنبال آن به سرطان دهانه رحم در آینده تا حدی زیادی پیشگیری کند.