درمان آکنه در بیماران مختلف(۱)
هدف از درمان کاهش تولید سبوم ، از بین بردن کلنی باکتریایی و کومدولیتیک است.
توجه: برای درمان ، بیماران را در 3 گروه طبقه بندی می کنیم: 1 - بیمار با پوست چرب 2 - بیمار با منافذ غیر ملتهب (مثل کومدون های سرسیاه و سرسفید) 3 - بیمار با منافذ ملتهب (مثل پاپول ها و پوستول ها) و 4 - موارد خاص ، شامل الف) آکنه ندولوکیستیک (ندول و کیست های ملتهب) ب) آکنه مقاوم به درمان در زنان پس از یک دوره مصرف ایزوترتینوئین
- بیمار با پوست چرب
موارد قابل توجه پزشک
- ضد آفتاب های فاقد چربی تجویز شود.
- تجویز ایزوترتینوئن با دوز پائین در پوست های بسیار چرب مفید است.
توصیه به بیمار
- صورت را با آب گرم شستشو دهند و از دفعات زیاد شستشو بپرهیزند.
- توصیه شود مواد آرایشی فاقد چربی مصرف کنند.
- بیماری با منافذ غیر ملتهب (آکنه خفیف)
در بیمار ترکیبی از کومدون های سرسیاه و سرسفید به همراه اندکی پاپول مشاهده می شود.
قابل توجه پزشک
- آداپالن برخلاف ترتینوئین موجب افزایش حساسیت به نور خورشید نمی شود و اثرات تحریکی کمتری نسبت به آن دارد.
- می توان به جای Clindamycin ، آنتی بیوتیک های دیگری مانند Tetracycilne , Cap 250mg هر 6 ساعت، مصرف برای هفته ها ، Doxycycilne , Tab 100 mg هر 12 ساعت به مدت 6 ماه ، Cotrimoxazole, Tab400/ 80mg هر 12 ساعت مصرف برای ماه ها ، Erythromycin , tab 400mg هر 6 ساعت ، برای هفته ها مصرف شود.
- توجه شود از عوارض مهم کلیندامایسین کولیت با غشاء کاذب می باشد که در صورت بروز اسهال شدید در بیمار ، مصرف آن قطع و یا آنتی بیوتیکی دیگر جایگیزین شود.
- داکسی سیکلین ، تتراسایکلین و مینوسیکلین در حاملگی و کودکان زیر 8 سال منع مصرف دارد به جای آن می توان اریترومایسین را تجویز نمود.