درطول روز نخوابید.

* در طول روز (البته نه در آستانه خواب) نرمش سنگین انجام بدهید. * عصبانیت تان را تشخیص بدهید و با آن کنار بیایید. * مناسک قبل از خواب داشته باشید. *پیش از خوابیدن، غذاهایی بخورید که کربوهیدرات زیادی دارند. * یک ساعت زودتر بیدار شوید.

صبح زود بیدار شدن و مجددا نخوابیدن

* خوابیدن در طول روز یا زود خوابیدن در شب را قطع کنید. * تا کاملاً آماده خوابیدن نشده اید روی تختخواب دراز نکشید. تا آن زمان خودتان را بیدار نگهدارید (البته نه با محرک هایی مثل کافئین و نیکوتین). * شب های الکل مصرف نکنید. * اگر چند هفته ای است که قرص خواب می خورید، با پزشک تان مشورت کنید. * خودتان را از لحاظ افسردگی (فصل ششم) بررسی کنید. اگر فکر می کنید افسرده هستید، بلافاصله به پزشک با متخصص بهداشت روان مراجعه کنید. * مناسک پیش از خواب مناسبی داشته باشید.

نگرانی

اگر موقع دراز کشیدن روی تختخواب نگران شدید، لامپ را روشن کنید و نگرانی خود را بنویسید. به خودتان متذکر شوید که نیمه شب و بین خواب و بیداری، زمان مناسبی برای حل و مسائل نیست. فردا درصدد رفع نگرانی خود برآیید.

مصرف قرص های خواب

در مورد قرص های خواب اختلاف نظر زیادی وجود دارد. عده ای معتقدند باید این قرص ها را مصرف کنیم و مصرف انها ضرر ندارد. عده ای هعم معتقدند داروهای خواب آور بد هستند و نباید آنها را مصرف کنیم.

اما حقیقت چیزی بین این است. داروهای خواب اور تحت شرایطی به بعضی از آدم ها کمک می کنند ولی اکثر صاحب نظران معتقدند مصرف این داروها در کوتاه مدت مفید است. البته فقط کوتاه مدت، سه روز تا چهار هفته را در بر می گیرد و به نظر کسی که با او مشورت می کنید بستگی دارد.

اشکال اصلی داروهای خواب آور این است که خواب بسیار حرکت سریع چشم را سرکوب می کنند و اگر آنها را زیاد مصرف کنیم، آسایش ما را سلب می کنند. گهگاه اعتیاد هم می آورند و ترک کردن آنها سخت است. وانگهی داروهای خواب آور می تواننند مشکلات خواب را تشدید کنند. اگر مرتباً داروهای خواب آور مصرف می کنید، مسئله را با پزشک تان در میان بگذارید. در صورتی لزوم به متخصص مراجعه کنید.