متاسفانه شیوع عفونت های قارچی، تبخال و میکروب استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم در برابر داروی متیسیلین در دبیرستانها، دانشکده ها و در سطح حرفه ای در سراسر جهان گزارش شده است.

این بیماری های پوستی بسیار مسری هستند و می تواند به سرعت در بین تیم های ورزشی گسترش یابند به ویژه اگر به موقع تشخیص داده نشده و کنترل نشوند. به همین علت ورزشکاران باید از این خطرها آگاه باشند و علایم هشدار دهنده عفونت های پوستی را بشناسند .

ور

تماس جسمی در بسیاری از ورزش های تیمی عامل انتقال دهنده این عفونت های پوستی است واستفاده از وسایل و تجهیزات مشترک در کنار بهداشت پایین نیز می تواند به گسترش عفونت کمک کند.برای مثال کشتی گیران ، با خطر انتقال عفونت باکتریایی زردزخم روبرو هستند. تاول و نقاط قرمز پوسته پوسته که خارش دارد از علایم زرد زخم است. فوتبال رایج ترین راه انتقال عفونت 'ام آر اس آ' است که در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم است. این باکتری بر روی پوست شبیه جوش، دمل یا آبسه است که ایجاد خارش و ناراحتی می کند. در مراحل اولیه بیشتر این عفونتها به آسانی درمان می شود، اما در موارد نادر می تواند زندگی فرد را به خطر بیندازد. عفونت تبخال درورزش کشتی که تماس پوستی اجتناب ناپذیر است،نیز بسیار شایع است. این نوع عفونت، عفونت پوستی واژمه نیز نامیده می شود. درمان این عفونت با استفاده از داروهای ضدویروسی خوراکی میسر است و ورزشکار بعد از 4 تا 5 روز درمان می تواند به تمرینات و رقابت بازگردد.

ورزشکاران آلوده به این بیماری پوستی باید تحت درمان قرار گیرند و در دوران آلودگی به این میکروب ها از شرکت در رقابت ها خودداری کنند. پاهای ورزشکاران نیز با یک خطر قارچی دیگر روبرو است. پاهای عرق کرده محیط مناسبی برای تکثیر قارچ هایی است که در فضای تاریک رشد می کنند. بهترین راه پیشگیری، استفاده از جوراب های مخصوص ورزشکاران، پوشیدن دمپایی لاانگشتی در اتاق رختکن و دوش گرفتن بلافاصله بعد از ورزش است.

ورزشکاران و مربیان باید نسبت به چنین خطرهایی آگاه شوند تا بتوانند نحوه پیشگیری از این بیماریها را یاد بگیرند و در صورت بروز عفونت های پوستی به پزشک مراجعه کنند.