از نظر لغوی، این واژه در زمینه درماتولوژی توصیف دقیقی محسوب نمی شود. ریشه کلمه نووس از زبان لاتین و سانسکریت است و به کلمه تولد اشاره دارد. در این معنای گسترده، ناهنجاری های موجود در زمان تولد یا ناهنجاری هایی که تصور می شود در طول بارداری شکل گرفته اند نیز جای دارند. از این رو، لکه پورت واین (یک بدشکلی عروقی)، همانژیوم نوزادی (تومور خوش خیم خود محدود شونده) و لکه شاگرین (یک هامارتوم کلاژنی که یک علامت توبروز اسکلروز است)، همگی خال به حساب می آیند. خال های ملانوسیتی می تواند مادرزادی باشد ولی به طور شایع تر پس از تولد ایجاد می شود. احتمالا در صورتی که کلمه خال بدون هیچ گونه صفت محدود کننده ای به کار رود منظور خال های ملانوسیتی اکتسابی است که معمولا مردم عامی به آن خال سیاه می گویند ( و اغلب پزشکان نیز همین کلمه را استفاده می کنند).

آیا خال های سیاه خوش خیم، در طول زمان تغییر می کنند؟

بله، این امر که هر تغییری در یک خال سیاه، نشانه بدخیم شدن آن است، صحیح نیست.

یک خال سیاه عموما از تکثیر ملانوسیت ها در محل تقاطع درم و اپیدرم آغاز می شود. در این مرحله، تظاهر بالینی آن به صورت یک لکه مسطح قهوه ای با حدود مشخص است و به آن خال جانکشنال گفته می شود. با تکثیر بیشتر ملانوسیت هایی که به سمت درم حرکت می کنند، ممکن است به یک پاپول یا ندول تبدیل شود؛ در این حالت به این ضایعه خال مرکب گفته می شود. در نهایت ملانوسیت های در حال تکثیر در تقاطع درم و اپیدرم وجود نخواهد داشت و از آن پس خال سیاه یک خال داخل درمی است.

در این مرحله از زندگی، یک خال سیاه اغلب رنگدانه های خود را از دست می دهد و گوشتی رنگ است. اکثر خال های سیاه (خال های ملانوسیتی) در طول کودکی و نوجوانی پدیدار می شوند و در اوایل و میانه بزرگسالی رشد پیدا می کنند. شکل گیری یک خال سیاه جدید پس از دهه 5 نسبتا غیر شایع است.