توقف فکر مثل پرت کردن حواس، فواید گذرا و موقت دارد ولی می تواند جلوی فکرهای تکراری را بگیرد. راهبرد اساسی این است که با قطع کردن جریان یک فکر یا تصویر نامطلوب، جلوی آن را بگیرید. روش اجرای این فن به شرح زیر است :

* فکر را در نظر بگیرید و بعد با صدای بلند بگویید «ایست !»

* این را 10 تا 20 دفعه انجام بدهید، تا به آن عادت کنید.

* این عمل را در خانه یا در موقعیت های دیگر، چند بار بدون آن که دیگران متوجه شوند، تکرار کنید.

* وقتی شرایط ایجاب می کند فقط در ذهن تان بگویید «ایست!» هر وقت افکار اضطراب آور به ذهن تان خطور کردند می ت وانید از فن توقف فکر استفاده کنید.

راه های دیگری هم برای این کار وجود دارد :

* تمرکز روی محیط. به جای گفتن «ایست!» روی محیط اطراف تان تمرکز کرده و در صورت امکان با صدای بلند محیط را وصف کنید.

* رویکرد چراغ راهنمایی. وقتی فکر نامطلوبی به ذهن شما خطور کرد، فوراً چراغ قرمز را تجسم کنید.

* فن کش لاستیکی. یک کش دور مچ خود ببندید. هر وقت فکر ناخوشایندی به ذهن تان خطور کرد، کش را بکشید و ول کنید تا دردتان بگیرد. این درد جلوی فکر نامطلوب را می گیرد.

* تجسم چیز دیگری. بعد از بازداری فکر یا تصویر اضطراب آور، فکری را جایگزین آن کنید که در کنار آمدن به شما کمک می کند یا خیال خوشایندی است. فن توقف فکر، در نگاه اول جذاب به نظر می رسد و ناراحتی چندانی به بار نمی آورد. اما گاهی اوقات دستاویزی می شود برای اجتناب کردن از فکرهای آزارنده. بنابراین بهتر است باورهای خود ناکام کن را به طور کامل تحلیل کنید و با فکرهای باقی مانده ای که به آنها عادت کرده اید، بجنگید.