توده های لگنی در دوران کودکی
لگن در دوران کودکی بطور نسبی کوچک است و لذا بسیاری از تودههای آن به صورت توده شکمی تظاهر میکند.
در دوران نوزادی و اوایل شیرخواری شایعترین توده لگنی کیستهای فونکسیونل (فولیکولر) است که در اثر تحریک تخمدان ها توسط هورمون های مادری در دوران جنینی به وجود آمده و معمولاَ پس از 2 تا 3 ماه کوچک و ناپدید میشوند.
بعد از چند ماه اول تولد تا حوالی منارش تقریباَ تمامی تودههای لگنی پاتولوژیک بوده و اکثراَ منشأ آدنکسی ( تخمدانی) دارند. اگرچه تودههای توأم جامد و کسیتیک آدنکس در این سن نادر است. ولی در صورت وجود تقریباَ همیشه ژرمینوم و با ترانوم کیستیک خوشخیم ( dermoid Cyst) است.
علل اصلی تودهلگنی در سنین مختلف
طفولیت | کودک | بلوغ | باروری | حوالی یائسگی | بعد از یائسگی |
کیست فونکسیوتل
تخمدانی نئوپلازی ژرم سل |
تومور ژرمسل
تومور ویلمز نوروپلاستوم |
کیست فونکسیوتل
حاملگی درموئید نواقص انسدادی رحم و واژینال تومورهای اپیتلیال تخمدانی |
کیست فونکسیوتل
حاملگی فیبروئید رحمی تومورهای اپیتلیال تخمدانی |
فیبروئیدها
تومورهای اپیتلیال تخمدانی کیستهای فونکسیونل |
تومورهای تخمدانی
تومور یا بیماریهای التهابی روده متاستاز |
- شایعتریت توده شکمی در دوران کودکی، تومور ویلمز و نوروبلاستوم است.
- در رابطه با تودههای لگنی بایستی سفت و فشرده شدن مدفوع، کلیه لگنی و مثانه پر را مدنظر داشت.
بعد از شرح حال و معاینه دقیق ( از جمله معاینه دو دستی رکتوابدومینال) اولین اقدام، سونوگرافی است. تودههای کیستیک تک حفرهای ( unilovular) تقریباَ همیشه خوش خیم بوده و ظرف 3 تا 6 ماه تحلیل و از بین میروند. هر توده بزرگتر از cm8 یا جامد بایستی از طریق جراحی بررسی و درمان شود.