mahsho ale3

مه شو: برای تشخیص آلرژی خانوادگی، پزشک از شما درباره ی سابقه این آلرژی و وجود خارش شدید سؤالاتی نموده و محل بثورات جلدی را معاینه خواهد کرد. آزمایش پوست (مثل آن آزمایش هایی است که برای تب یونجه و یا عوامل آسم به کار می رود) به تشخیص بیماری چندان زیاد کمک نمی کند. بارها بیماران به موادی که آلرژی خانوادگی را تشدید نمی کنند واکنش نشان می دهند و یا به مواد آلرژی زا حساسیت نشان نمی دهند.

درمان آلرژی خانوادگی هر چند آلرژی خانوادگی به وضوح حلقه پیوندی با آلرژی ها دارد، ولی متخصصین پوست دریافته اند که این آلرژی با آمپول های ضد حساسیت از قبیل آمپول هایی که در تب یونجه استفاده می شود، به طور کلی درمان نمی شوند. این آمپول ها ممکن است حتی بیماری را بدتر هم بکند، ولی سایر روش های مؤثر برای غلبه و درمان این بیماری وجود دارد. درمان پزشکی احتمال دارد که پزشک با تجویز کرم یا پماد حاوی کورتیکوستروئید که برای لکه های پوستی به کار می رود درمان را آغاز کند. کورتیکوستروئیدها التهاب پوستی را آرام می کنند و معمولاً بثورات را از بین برده و خارش را تا چند روز کاهش می دهند. خوب است بدانید که مصرف پمادهای کورتیکوستروئید بدون تجویز پزشک می تواند برای پوست مضر باشد و تخریب سلولی به وجود آورد. سایر پمادهایی که اثرات آن ها کم است مثل کول تار و سایر مواد ضد خارش نیز به صورت موضعی کاربرد دارند. پزشک ممکن است آنتی هیستامین های خوراکی تجویز کند که این داروها می توانند التهاب را کنترل کنند. به دلیل این که اغلب آنتی هیستامین ها اثر مسکنی دارند همچنین می توانند به استرس هیجانی که در ایجاد خارش بیشتر سهیم است، کمک کند. اثر مسکنی آنتی هیستامین ها همچنین شب ها که معمولاً خارش شدید می شود کمک می کند تا بهتر بخوابید. اگر لازم است که در حین روز بیدار باشید در این صورت، از دکترتان بخواهید تا آنتی هییتامین های جدید که خواب آلودگی هم ایجاد نمی کنند تجویز کند. چون بیماری آلرژی خانواده در ابتدا فرد را به بعضی از عفونت های پوستی مستعد می سازد، پزشک ممکن است در این حالت آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی تجویز کند. آلرژی خانوادگی همچنین می تواند شما را نسبت به پنی سیلین (نوعی آنتی بیوتیک) سرم خونی بیگانه و بعضی دیگر از داروها حساس تر کند. اگر چنان چه به بیماری آلرژی خانوادگی مبتلا هستید همیشه قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.