در این بخش به ذکر نکاتی می پردازیم که انجام و ایجاد آن در هر تمرینی آن را بدون شک به حرکتی ممنوع تبدیل می کند. این نکات در بحث مفصلی به پنج بخش تقسیم می شوندکه در زیر یه آنها اشاره می گردد.

1- اثرات سوء حرکات غلط بر کپسول مفصلی

‏عضلات اسکلتی، رابط های فعال (رابط های انقباضی) را بین استخوان ها ایجاد کرده، درحالی که رباط ها و کپسول های مفصلی رابط های غیر فعال (رابط های غیرانقباضی) را بین استخوان ها به وجود می آورند. رباط ها و کپسول های مفصلی به همراه عضلات اسکلتی باعث انجام حرکات طبیعی ‏مفصل می شوند. به هر حرکتی که باعث کاهش انطباق و تقارن طبیعی مفصل و انحراف سطوح مفصلی شود حرکت غیرطبیعی گویند. وقتی انحراف سطوح مفصلی مختصر و جزئی باشد، سطح تماس بین سطوح مفصلی کاهش می یابد که به این وضعیت دررفتگی ناقص می گویند. دردر رفتگی ناقص به محض حذف عامل فشار، تقارن طبیعی مفصل نیز به حالت اولیه بازمی گردد، اما اثار مخربی بر بافت مفصلی بجا می ماند. کپسول مفصلی از طریق کمک به جلوگیری از انجام حرکت فراتر از دامنو طبیعی و جلو گیری ازحرکت درجهات غیرطبیعی به تثبیت مفصل کمک می کند و مانع دررفتگی ناقص مفصل می شود. دو نمونه در رفتگی ناقص مفصلی عبارت اند از:

‏الف- انعطاف پذیری بیش از حد در صورتی اتفاق می افتد که حرکاتی فراتر ازدامنه طبیعی، اما در مسیر طبیعی مفصل انجام شود.

‏ب- لقی بیش ازحد در صورتی به وجود می آید که حرکت فراتر از درجه طبیعی نباشد، اما در جهت های غیرطبیعی مفصل انجام شود.

هر درجه ای از لقی و انعطاف پذیری بیش از حد نه تنها باعث آسیب دیدگی رباط ها وکپسول های مفصلی می شود، بلکه منجر به آسیب دیدگی غضروف مفصلی نیز می گردد. از بحث فوق می توان نتیجه گرفت که به هنگام انجام تمرینانت آمادگی جسمانی (از قبیل انعطاف پذیری، قدرتی - استقامتی) حتی در جهت و سیب دامنه طبیعی حرکت، باید دقت کرد که رباط ها وکپسول های مفصلی به میزان زیادی تحت کششی و فشار قرار نگیرند، چون این عمل باعث نرمی و انعطاف پذیری بیش ازحد مفاصل می شود و در نتیجه، کپسول های مفصلی و رباط ها نمی توانند عملکرد خود را به طور صحیح وکامل انجام دهند، و در تمام وضعیت های مفصلی پایداری کمی خواهند داشت و به دنبال ایجاد این مشکل (انعطاف پذیری بیش ازحد)، انجام حرکات درجهات غیر طبیعی، حتی به طور ناخواسته شایع تر خواهد شد.

2-. حرکات غیر مرتبط با ساختار و محورهای طبیعی مفصل

‏اگر حرکات غیر مرتبط با ساختار و محورهای طبیعی مفصل، با فشار و به طور اجباری به آن تحمیل شود، در دراز مدت با صدمات جبران ناپذیری روبه رو می گردد. برای مثال، حرکت دورکردن مفصل زانو در خلال ضربه پا در شنای قورباغه باعث وقوع سندرم زانوی قورباغه رو می شود. با توجه به آگاهی از ساختار مفصل زانو می دانیم که دورشدن و چرخش خارجی استخوان های ساق پا از مفصل زانو، حرکات غیرطبیعی برای این مفصل محسوب می شود و باید از انجام آن در هر نوع تمرینی خودداری کرد.