بالا بودن طولانی گلوکز خون باعث جذب گلوکز و در نتیجه، بروز تغییرات در شکل عدسی چشم و تغییر بینایی می شود. معمولاً کنترل گلوکز به طور پایدار، شکل عدسی را به حالت طبیعی باز می گرداند. تاری دید از علایم شایعی است که موجب تشخیص دیابت می شود. معمولاً باید احتمال وجود دیابت نوع 1 را در موارد بروز تغییر دید ناگهانی در نظر داشت ولی دیابت نوع 2 معمولاً تغییر بینایی به طور تدریجی تر روی می دهد.

ممکن است بیماران مبتلا به دیابت شیرین (معمولاً در نوع 1) از ابتدا با کتواسیدوز دیابتی (diabetic ketoacidosis ; DKA) مراجعه کنند. کتواسیدوز دیابتی نوعی اختلال متابولیکی شدید است که با اسیدوز همراه با تجمع اجسام کتونی در مایعات و بافت های بدن شناخته می شود. دفع آب، پتاسیم، آمونیوم و سدیم موجب کاهش حجم خون، عدم تعادل الکترولیتی، افزایش شدید قند خون و تجزیه ی اسیدهای چرب آزاد می شود و در نتیجه، اسیدوز (افزایش غیر طبیعی غلظت یون هیدروژن بدن و رسیدن PH خون به زیر 35/7 تا 45/7 ) روی می دهد.

در واقع، تجمع کتون ها و فقدان انسولین موجب بروز اسیدوز مزبرو می شوند. در موارد شدید، اغلب اغما روی می دهد و در صورت عدم درمان به موقع، احتمال مرگ بیمار وجود دارد. در کتواسیدوز دیابتی، تنفس بیمار بوی استون می دهد و تنفس به شکل سریع و عمیق در می آید که به آن تنفس کوسموال (kussmaul breathing) گفته می شود.پُلی اوری، تهوع، استفراغ، درد شکم و مراحل مختلف تغییر هوشیاری یا انگیختگی (مانند «خصومت» و «شیدایی»، یا «منگی» و «بی اعتنایی») ممکن است از ابتدا موجود باشند.کتواسیدوز دیابتی اورژانس پزشکی است و باید بیمار فوراً در بیمارستان بستری شود.

یک اختلال نادرتر ولی شدید، وضعیت غیر کتواسیدوزی هیپراُسمولار است که در دیابت نوع 2 شیوع بیشتری دارد و عمدتاً در نتیجه ی کم آبی ناشی از فقدان آب بدن روی می دهد. اغلب، بیمار مقادیر بسیار زیاد نوشیدنی های حاوی قند نوشیده است و این کار موجب ایجاد چرخه ی معیوب از دست رفتن آب بدن می شود.