اگر موقعی که قند خون به دلیل کمبود انسولین بالا است، ورزش کنید، قند خون باز هم بیشتر افزایش یافته و اجسام کتونی ظاهر می شوند. در صورت بالا بودن قند و کتون خون ورزش آن را تشدید می کند. علت این مساله به قرار زیر است:

در صورت ناکافی بودن انسولین، بدن نمی تواند از گلوکز برای تولید انرژی استفاده کند. اما کبد برای تامین سوخت مقادیر زیادی گلوکز وارد خون می کند که باز نمی تواند مصرف شود. بدین ترتیب گلوکز در خون انباشته و افزایش می یابد. با عدم توانایی در مصرف گلوکز بدن به عنوان منشا انرژی دیگر از چربی ها استفاده می کند. همچنان که قبلا نیز گفتیم با مصرف چربی مواد کتونی تولید شده و در خون تجمع یافته و خطر پیدایش کتواسیدوز بوجود می آید خواهد داشت.

در مواردی که قند خون 240 میلی گرم و بیشتر است بایستی از ورزش کردن اجتناب نمود. همچنین اگر قند 240 یا بیشتر و کتون نیز وجود دارد نباید به ورزش مبادرت نمود. ابتدا با تزریق مقادیر کافی انسولین قند خون را کنترل کرده سپس ورزش کنید.

(12-4) ساعت بعد از ورزش های بسیار شدید قند خون معمولا کاهش می یابد. این را اثر فاصله-ورزش می گویند. این اثر به دلیل پر شدن مجدد ذخایر گلوکزی عضلات و کبد می باشد. عضلات در ساعت اول ورزش شدید گلوکز موجود در خون و همچنین گلیکوژن کبدی و عضلانی را مصرف می کنند. بعد از این که ورزش تمام شد ذخایر گلیکوژنی کبد و عضلات مجددا باید پر شوند.

این پر شدن ممکن است 24-12 ساعت طول بکشد. در این مدت گلوکزی که می بایستی در خون باشد، صرف پر کردن ذخایر فوق گشته و گلوکز خون پایین می آید. برای جلوگیری از واکنش های ثانوی به کاهش گلوکز خون در ساعات بعد از ورزش بایستی بلافاصله به صرف غذای اضافی اقدام کنید. در مواردی که ورزش های شدید داشته اید قبل از خوابیدن قند خون خود را حتما اندازه بگیرید. اگر قند خون 120 میلی گرم یا کمتر باشد، غذای آخر شب خود را دو برابر میل کنید.

اگر در طول تمام مدت روز ورزش های شدید مانند اسکی، قایقرانی طولانی و دوچرخه سواری انجام می دهید، بایستی هر 60-30دقیقه مقدار کمی غذا دریافت کنید. همچنین دز کلی انسولین خود را باید 20 الی 30 درصد کم کنید. بهتر است قبل از اقدام به چنین ورزش هایی با پرستار راهنما و یا پزشک مشاوره کنید. اندازه گیری های متعدد قند در حین فعالیت ضروری است.