برای این که بدانید با تست ادراری چگونه از مقدار قند خون باخبر می شوید بهتر است بدانید که بدن گلوکز را چگونه تهیه کرده و آن را چگونه به کار می برد. بیاد دارید که مواد غذایی بعد از ورود به روده تجزیه شده و مواد نشاسته ای به قند ساده ای به نام گلوکز تبدیل گشته و جذب خون می شود. با کمک انسولین گلوکز وارد سلول گشته و برای تولید انرژی مصرف می شود. وقتی میزان انسولین کافی بوده و بدن بخوبی از آن استفاده کند، قند خون بین 140-60 میلی گرم درصد تنظیم می شود.

شکل 12 نشان می دهد که وقتی مقدار انسولین کافی باشد و بدن بخوبی از آن استفاده کند، چگونه قند خون در طی 24 ساعت تنظیم شود، توجه کنید که بعد از صرف غذا چگونه قند خون تا محدوده طبیعی افزایش یافته و چگونه با کمک انسولین به حد طبیعی کاهش می یابد. در فرد غیر دیابتی بدون در نظر گرفتن مقدار غذای صرف شده ترشح مقادیر کافی انسولین سبب می شود که قند خون در حد طبیعی محفوظ بماند.

بعکس، تصویر شماره 13 نشان می دهد وقتی که انسولین کافی نباشد و یا بدن نتواند از آن بخوبی بهره برداری کند چه اتفاقی روی می دهد. وقتی انسولین کافی نیست قند خون از محدوده های طبیعی بمراتب بیشتر افزایش می یابد. با گردش خون در کلیه تا حدی گلوکز مجددا بوسیله کلیه گرفته شده و به خون بازگردانده می شود. اما متاسفانه قدرت کلیه در بازگرداندن مجدد گلوکز به خون محدود می باشد.

در اکثر افراد وقتی قند خون از 200-160 میلی گرم در 100 سانتی متر مکعب افزایش یافت کلیه نمی تواند تمامی گلوکز وارد شده به خود را به خون بازگرداند. این مقدار از قند خون را آستانه کلیوی گلوکز می گویند. آستانه کلیوی گلوکز از فردی به فرد دیگر فرق کرده و در بعضی از افراد بالاتر می باشد. در افراد پیر ممکن است تا حد 240 میلی گرم درصد و یا بالاتر باشد. در زنان باردار آستانه کلیوی ممکن است از 100 میلی گرم پایین تر باشد. آستانه کلیوی ممکن است از روزی به روز دیگر و حتی ساعت به ساعت متفاوت باشد. بهر حال وقتی قند خون از حد آستانه کلیوی افزایش یافت، قند (گلوکز) در ادرار ظاهر می گردد.