* مواجهه باید تکرار شود - البته به صورت کوتاه و مکرر. تا حد امکان سعی کنید تکالیف را روزانه انجام بدهید تا اضطراب تان به حداقل برسد.

* مواجهه از طریق تجسم شما را برای مواجهه واقعی آماده می کند. این نوع مواجهه می تواند به صورت نقش بازی کردن انجام شود؛ برای مثال، یکی از دوستان تان ناظری می شود که شما را تایید نمی کند و شما فنون بازنگری را در مورد او تمرین می کنید.

* لازم است قبل از مواجهه، باورهای خود ناکام کن را مشخص کنید و کنار بگذارید. بسیاری از کسانی که اضطراب اجتماعی دارند در حالی خودشان را مجبور می کنند وارد وضعیت های ترسناک شوند که هنوز طرز فکر منفی سابق خود را دارند. در نتیجه سودی نمی برند و مضطرب تر می شوند. این گروه از ا نسان ها حتی تعاملات اجتماعی موفق خود را منفی تفسیر می کنند برای مثال قضیه را این طور تفسیر می کنند که توقعات بیشتر می شود. این راه حل تضمین می کند که تمرین مواجهه را با طرز فکر جدیدی انجام دهید؛ یعنی با این توقع که عملکرد اجتماعی کاملی داشته باشید در می افتید، فاجعه زدایی می کنید و طرد شدن و اشتباهات خود را می پذیرید.

* با آماده شدن برای برخی مواجهات می توانید اعتماد خود به توانایی های تان را بیفزایید. به عنوان مثال، قبل از آن که گفتگو را شروع کنید، فهرست کوتاهی از مطالب روزنامه تهیه کنید.

* به جای تمرکز به نتایج ترسناک، روی زمان حال تمرکز کنید.

* یادتان باشد هدف از مواجهه این است که برای افزودن تحمل خود در برابر نشانه های اضطراب، نشانه های اضطراب را عمداً در خودتان ایجاد کنید. روش های غیر مفید طفره رفتن از مواجهه با اضطراب، مثل مصرف الکل یا پرت کردن حواس را کنار بگذارید.