غدد پاراتیروئید در چهار گوشه و در پشت غده تیروئید قرار دارند و در قاعده گردن هستند. غدد پاراتیروئید خیلی کوچک هستند (هرکدام در حد یک دانه برنج) و هورمون پاراتیروئید را ترشح می نمایند . وقتی مقادیر خیلی زیاد از این هورمون ساخته می شود، اختلال ناشی از آن هیپرپاراتیروئیدی نامیده می شود.وقتی مقادیر بسیار کمی از هورمون آزاد می شود، بیماری حاصل هیپوپاراتیروئیدیسم (کم کاری پاراتیروئید) نامیده می شود.

غدد پاراتیروئید یا ترشح مقادیر بیشتر یا کمتر از هورمون خود، سطح کلسیم را در محدوده خیلی باریکی حفظ می نمایند. افزایش ترشح یکی یا تعداد بیشتری از غدد پاراتیروئید سطح کلسیم درخون را از طریق افزایش آزاد سازی کلسیم از استخوان ها (محل ذخیره کلسیم در بدن شما) و افزایش مقادیر جذب شده از روده ها می افزاید. همچنین ویتامین D برای تنظیم مقادیر کلسیم در خون لازم است.

ندول های تیروئیدی

ندول ها یا توده های غده تیروئید می توانند موجب بزرگی شدن یک یا هر دو لوب تیروئید شوند. ندول تیروئیدی باید از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار گیرد. به ندرت ندول تیروئید می تواند قسمتی از نای را مسدود سازد و موجب مشکلاتی در تنفس شود که ممکن است مشابه آسم باشند.

اگر گواتر موجب مشکلی نشود، ممکن است هیچ درمانی برای آن لازم نباشد. اگر غده به حدی بزرگ شود که از نظر زیبایی مشکل ایجاد نماید، می توان از داروهایی جهت کوچک نمودن اندازه آن استفاده نمود. اگر بزرگ شدن در غذا خوردن یا تنفس اختلال وارد سازد، ممکن است داروهایی برای مشکل تجویز گردند و با تمام یا قسمتی از غده خارج گردد.

اگر غده تیروئید دچار ندول یا توده شود، احتمالاً از تست های تشخیصی جهت رد بدخیمی این توده ها استفاده می گردد.در موارد بدخیمی خارج ساختن تمام یا بخشی از توده لازم است.

ندول های سرطانی احتیاج به خارج کردن به غده تیروئید یا عمل جراحی دارند. اگر غده تیروئید شما خارج شود، باید برای باقی عمر از داروهای جایگزین هورمون های تیروئید استفاده نمایید.