شاید غذایی که به آن عادت شده است و تا اندازه ای زیان هایی هم در بردارد بیش تر از غذای نشناخته مفید باشد. برای هر جسمی و هر مزاجی غذای ویژه ای ملایم است و اگر آن را تغییر دهیم معده دچار زیان می گردد. برخی از خوراک های خوب و مطلوب برای بعضی از مردم مناسب نیست و باید از آن دوری جویند.

کسانی که از غذاهای نامطلوب لذت می برند، نباید خود را فریب دهند، زیرا این غذاها به مرور ایام، خلط های ناپسند و بیمار کننده و کشنده می گردند. کسی که در بدنش خلط های بد وجود داشته باشد، رواست که غذاهای خوب زیاد بخورد، به ویژه اگر چنین کسی بر اثر ناتوانی نتواند حالت اسهال را تحمل کند. کسی که بدنش متخلخل (نامتراکم)، (کسی که عضلات بدنش شل و نرم) است و به زودی تحلیل می رود، باید غذاهای تر و زود هضم بخورد، با این که تن های متخلخل تحمل غذاهای غلیظ و مختلف را بیشتر دارند و از آسیب عواملی درونی مصون هستند و غالباً از عوامل خارجی زیان می بینند.

کسی که زیاد گوشت می خورد و در آسایش می زید باید خود را به رگ زدن (حجامت) عادت دهد. اگر مزاج چنین شخصی سردی گراست باید مواد گوارش دهنده (جوارشنات) و انواع هلیله ها را استعمال کند. برای چنین کسی هر چه معده و روده ها و رگ های نزدیک به آن ها را پالایش می دهد مطلوب است. گردهم آمدن غذاهای گوناگون در معده بسیار بد است، به ویژه اگر مدت غذا خوردن طولانی باشد و غذایی که در تعقیب غذای اول می آید قبل از شروع به هضم آن به معده برسد، در این صورت غذاها از حیث هضم هماهنگ نخواهند بود.

این نکته را باید دانست که بهترین نوع غذای مطلوب غذایی است که شخص از آن بسیار لذت می برد، لذت بخشی خوراک به این معنی است که معده آن را به خوبی در برگرفته است و نیروی گیرنده آن را به خوبی پذیرفته است. لیکن غذای لذیذ، در شرایطی خوب است که اندام های اصلی، همه سالم و نیکو مزاج باشند، و گرنه لذت بردن دلیل برخوبی نمی شود. مثلاً اگر مزاج ها همه بر وفق مراد نباشند و یا مزاج اندام ها مخالف هم باشند و کبد با معده اختلاف مزاجی غیرطبیعی داشته باشد، لذت بخشی خوراک، مقیاس خوبی آن نیست. گذشته از این، غذایی که بسیار لذت بخش باشد وقتی به مقدار زیاد تناول شود، زیان آور خواهد بود.