باکتری P . acnes نقش مهمی در انواع التهابی آکنه دارد ؛ اما این باکتری در عمق فولیکول مو زندگی می کند و دسترسی به آن حتی از نزدیک آسان نیست. این باکتری معمولا به جز در شرایط خاص غلظت بسیار پایین اکسیژن فعال نیست ؛ مثلا در هنگام که مجرای منفذ در سطح پوست مسدود شده و تامین اکسیژن قطع شده است. این وضعیت شانس پخش شدن باکتری را باز هم کمتر می کند چون دسترسی به جهان بیرون کمتر است.

زمانی که یک پوستول ببینید به این معنی است که بدنتان به عفونت واکنش نشان داده و چرک (عفونت) اکثرا مخلوطی است از مقدار زیادی باکتری مرده ، یاخته های مرده سفید خون و یاخته های پوست مرده همراه با عوامل دیگر بسیار پیچیده اما کوچی که التهاب ایجاد می کنند.

P . acnes روی بینی نیز خانه می کند و مسئول گسترش موضعی آکنه از آنجا به صورت و پشت از طریق تماس است ؛ مثلا به شکل دست زدن به بینی و بعد دست زدن به صورت و پشت. البته آکنه از فردی به فردی دیگر منتقل نمی شود و یک بیماری مسری دانسته نمی شود.

توارث چه نقشی دارد؟

عامل دیگری که در سن آغاز آکنه و در شدت احتمالی و خطر ایجاد جای آکنه اهمیت دارد ، توراث یا ژنتیک است. پژوهشگران معتقدند که گرایش به تشکیل آکنه ، به خصوص آکنه شدید ، می تواند از پدر و مادر به ارث برسد. برای مثال ، مطالعات نشان داده اند که بسیاری پسر مدرسه ای های دچار آکنه ، سابقه ای خانوادگی از این بیماری دارند.

البته این موضوع به این معنی نیست که اگر پدر یا مادر یا هر دوی آن ها آکنه داشته اند شما هم لزوما محکوم به داشتن آکنه هستید. البته به این معنی هست که شما در مقایسه با فردی که سابقه آکنه در خانواده اش نیست ، شانس بیشتری برای دچار آکنه شدن دارید ، و به این معنی نیز هست که اگر دچار آکنه شدید باید بسیار زود و در آغاز آکنه و پیش از اینکه جای آکنه یا اثرهای بلندمدت آن پدیدار شوند آن را درمان کنید. در خانواده هایی که سابقه بارز آکنه شدید دارند ، بسیار مفید خواهد بود که متخصص پوست سابقه خانواده را بداند و به طور منظم و از نزدیک آکنه را زیر نظر داشته باشد. در این موارد ، بررسی به موقع و درمان به موقع به این معنی است که آکنه شدید ایجاد کننده جای آکنه را می شود زودتر تشخیص داد و گاهی می توان از ماندن جای بد نمای آکنه در امان ماند یا دست کم آن را بسیار کم کرد.