هر یک از ویتامین ها بر روی پوست و سلامتی و طراوت و شادابی آن اثر خاصی دارند و هریک به نسبتی مشخص، بر روی پوست اثر گذاشته و بسته به مقدار این اثر، پوست احتیاج دارد تا کمبود هایش را از طریق گیاهان دارنده آن تامین نماید. بنابراین کمبود این مواد باعث آسیب به پوست ( به صورت بیماری های پوستی) و تسریع روند پیری پوست می شود. در کشورهای پیشرفته، کمبود شدید ویتامین ها نادراست؛ ولی کمبود خفیف آن، هنوز هم به مقدار زیادی دیده می شود. این مساله به معنای مصرف مقادیر بسیار زیاد این مواد نیست، چرا که مصرف زیاد این مواد فواید بیشتری ندارد و مصرف بعضی از آن ها باعث مسمومیت نیز می شود. از جمله ویتامین هایی که فواید زیادی برای سلامت پوست دارند، می توان به ویتامین های B1، A، B2 ، B6، F، E، D، C، H اشاره کرد.

ویتامین A: برای رشد و نمو بدن، برای پوست، مو، ناخن ها، دندان ها و حفظ قدرت بینایی ضروری است. این ویتامین در سبزی های دارای برگ سبز مثل اسفناج و سبزهای زرد و نارنجی مثل هویج ( در یک هویج بزرگ به مقدار 5000 واحد یافت می شود) و برگ های سبزتر مثل کاهو یافت می شود.

ویتامین B1: باعث پایین آوردن میزان اسیدهای چرب می شود. ویتامین B1 نرم کننده مو، ضد چربی رگ های خونی ضد سلولیت و ضد آکنه(جوش) است. منبع مهم آن خمیر ترش (مایه خمیر) است. یکی از ویتامین های حیاتی و ضروری می باشد و برای ماهیچه، پوست و مو مفید است. در مایه خمیر ترش، مخمر آبجو، جوانه گندم، تخم آفتابگردان، اسفناج، هویج، زرده تخم مرغ و جگر مرغ، شیر گاو نجوشیده، سبوس برنج و سیب زمینی یافت می شود.

ویتامین B2: آن را در مخمر آبجو، شیر خشک، گردو، عسل، اسفناج، سفیده تخم مرغ، خربزه و بلوط می توان پیدا کرد. نیاز روزانه آن 3 میلی گرم است. مشکلات پوستی از قبیل جوش (مخصوصا آکنه نوع روزاسه)، ورم پوست ، آگزما ، و زخم ها با مصرف ویتامین B2 بهوبد می یابد.

ویتامین B5: ضد خشکی بیش از اندازه و پوسته پوسته شدن پوست است و بهبودی زخم را مخصوصا بعد از جراحی، تسریع می بخشد. بهترین منابع، ویتامین B5 عبارتند از: مخمر آبجو، نان، غلات و حبوبات، قارچ، جگر، لوبیای خشک و نخود، آووکادو، ماهی ، مرغ ، آجیل (فندق، گردو) ، بادام زمینی ، گل کلم ، شیر و پنیر ، سیب زمینی ، پرتقال ، موز و تخم مرغ.

ویتامین B6: برای از بین بردن خشکی مو و برای مغز مفید است همچنین کمبود آن باعث التهاب (قرمزی ، ورم ، درد) دهان، ترک و خشک شدن لب های می گردد. منابع آن عبارت اند از: جوانه گندم، مرغ، ماهی، کلیه، کبد، تخم مرغ و مخمر ، سبوس گندم ، غلات. سیب زمینی ، موز و جو دوسر. ویتامین B6 در غذاهای فریز شده یا فرآورده های غذایی (مانند گوشت) از بین می رود.38

ویتامین C: برای رشد و ترمیم بافت ها در همه قسمت های بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن ( که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم و ضروری است. این ویتامین در آب محلول است و در میوه ها و سبزیجات تازه وجود دارد. این ویتامین اثر مهم ضد اکسیدکنندگی (آنتی اکسیدان) دارد و سبب تولید کلاژن می شود. این ویتامین به مواد آرایشی-بهداشتی اضافه می شود زیرا خاصیت ضد اکسیدکنندگی آن سبب رفع لکه های پوست و جلوگیری از پیری زودرس می شود و از طرف دیگر تولید ویتامین E را افزایش می دهد. این ویتامین سبب کاهش قرمزی پوست ناشی از آفتاب و نیز کاهش عوارض آفتاب سوختگی می شود. اثر ضد التهابی این ویتامین تاثیر مفیدی در درمان بیماری هایی چون اگزما و پزوریازیس دارد. ویتامین C جهت نوسازی سلول ضروری بوده، ضد آلرژی و دافع سموم بدن است. می توان آن را در بسیاری از میوه جات و سبزیجات پیدا کرد. مواد غذایی که غنی از ویتامین C هستند عبارتند از: آب پرتقال ، فلفل سبز ، هندوانه ، خربزه ، گریب فروت ، گرمک ، توت فرنگی ، انبه ، گل کلم ، آب گوجه فرنگی ، کلم فندقی ، گل کلم و کاهو. ویتامین C همچنین در برگ های سبز پخته شده یا خام (کلم ، اسفناج) ، گوجه فرنگی تازه و سیب زمینی ، کدو تنبل ، تمشک ، و آناناس نیز یافت می شود. ویتامین C به نور، هوا و گرما حساس است. خوردن سبزیجات خام و یا مختصری پخته شده جذب ویتامین C را به بدن شما افزایش می دهد.

ویتامین D: ضد ترک است و برای رفع چین و چروک های پوست و سفید شدن مو، جوش های صورت و خشکی پوست توصیه می شود. همچنین ویتامین D به جذب کلسیم و فسفر کمک می کند؛ استخوان ها، دندان ها و بافت های کبد شما احتیاج زیادی به این ویتامین دارند. غذاهایی که شامل ویتامین D هستند عبارتند از: روغن ماهی ، سالمون ( آزاد ماهی) ، تونا (ماهی بزرگ) ، شیر مقوی ، نرم تن ، قارچ ، حبوبات مقوی و زرده تخم مرغ ؛ همچنین نور خورشید منبع طبیعی برای ویتامین D است.

ویتامین E: ضد ریزش مو، موثر در درمان بیشتر بیماری های پوستی، کند کننده پدیده پیری سلول ها و بافت ها و همچنین باعث بهبود سریع تر زخم ها می شود. غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی از ویتامین E هستند عبارت است از : آجیل ( شامل بادام ، فندق و گردو) ، تخم آفتابگردان، روغن ذرت ، مارگارین ، مایونز ، روغن سبزیجات فشرده شده خنک شامل : ذرت ، گل آفتابگردان ، سویا ، دانه پنبه ، کانولا، و سبوس گندم غنی ترین منبع) ، اسفناج ، کلم پیچ و سیب زمینی.

ویتامین F: (ویتامین F اصلاح غلطی است که گاها برای اسید لینولئیک استفاده می شود). ضد چروک صورت است که در روغن آفتابگردان یافت می شود ولی ویتامین محسوب نمی شود.

ویتامین H: ضد عفونت جلدی پوست است. کمبود این ویتامین باعث پیدایش لکه های فرمز رنگ و گاه خاکستری در روی پوست می گردد. منابع حیاتی ویتامین H: زرده تخم مرغ، پوست برنج و مغزها می باشد.