خیلی مهم است که بعد از فعالیت شدید بدن را سرد کنید تا ضربان قلب به طور تدریجی پایین بیاید. توقف ناگهانی بعد از یک تمرین شدید ممکن است مقدار زیادی خون در عضلات باقی بگذارد و در نتیجه، مقادیری از خون به سر و مغز برمی گردد. این ممکن است باعث گیجی یا بی حالی شود. هرگز به ورزشکاران نباید اجازه داد که بعد از تمرین شدید بنشینند یا دراز بکشند یا سرشان را تا سطحی پایین تر از سینه بیاورند. بعد از تمرین ورزشکار باید راه برود یا حرکاتی انجام دهد که به عضلات و سیستم قلبی عروقی اجازه دهد به تدریج سطوح فعالیت بالای خود را کاهش دهند. نباید نوشیدن آب را فراموش کردی هم قبل و هم در جریان و بعد از تمرین نوشیدن اب مهم است.

اکثر کشش ها باید به صورت ایستا انجام شود. همچنین انجام دادن حرکات کششی همراه با راه رفتن، یک کار نادرست و بیهوده است و بهتر است در یک جا ثابت ایستاده سپس در عضلات کشش ایجاد کرد. باید سعی کرد تا هر برنامه کشش شامل گروه های عضلانی بزرگ شود و حداقل دو حرکت کششی متفاوت برای هر عمل انجام گیرد. بهتراست قبل از شروع حرکت کششی برای آماده سازی و گرم کردن از تمرینات هوازی استفاده کرد. چون کشش عضلانت سرد می تواند باعث آسیب شود. انجام تمرینات کششی باید آهسته و در دامنه ای محدود انجام شود. همچنین از حرکات سریع، ناگهانی و دردناک اجتناب گردد. معمولا بر دقت به امر تنفس در تمرینات قدری تاکید می شود، اما لازم به ذکر است که حبس نفس در تمرینات کششی هم ممنوع است و نفس عمیق و آرام در حین تمرینات ‏کششی باعث شل شدن عضله و تاثیرات مثبت فیزیولوژیکی بر آن می شود.

برای سلامتی لازم است که همه فاکتورهای آمادگی جهانی توسعه یابد. اگرچه اطلاعات نشان می دهد.که برخی ناسازگاری ها بین اجزا مختلف آمادگی جسمانی وجود دارد، اما باز هم تقویت همه اجزای آن ضروری است و باید با تغییر مناسب برنامه تمرینی به این هدف رسید. درست است که تاکیدهای برنامه براساس نیازمندی های ویژه افراد تغییرمی یابد، اما درک این موضوع اهمیت دارد که تقویت هیچ یک از اجزای آمادگی جسمانی به تنهایی (برای مثال، تمرین مقاومتی) نمی تواند همه تاثیرات تمرینی مورد نیازهر شخص و یا هر رشته ورزشی را فراهم سازد.