نشانه های فرضی حاملگی

این علائم و نشانه ها غالباً توسط خود فرد مشاهده و ابزار می شود و عبارتند از :

تهوع با، یا بدون استفراغ

حاملگی غالباً با تغییراتی در دستگاه گوارش مخصوصاً تهوع و استفراغ تظاهر می کند حالت موسوم به ویار حاملگی معمولاً در اوایل روز شروع و فقط چند ساعت و فقط چند ساعت ادامه می یابد اما گاهی اوقات بیشتر طول کشیده و در تمام طول روز روی می دهد. این نشانه ها ناراحت کننده معمولاً حدود 6 هفته بعد از شروع آخرین دوره قاعدگی آغاز می شود و خودبخود پس از 6 تا 12 هفته از بین می رود.

اختلال در دفع ادرار

رحم در سه ماهه اول بارداری در حین بزرگ شدن بر روی مثانه فشار می آورد و موجب تکرار ادرار می شود (یعنی تعداد دفعات ادرار کردن در طول شبانه روز افزایش می یابد)

خستگی

خستگی زودرس یکی از نشانه های بسیار شایع در اوایل حاملگی است

احساس حرکات جنین توسط مادر

زن باردار گاهی اوقات بین 16 تا 20 هفتگی حاملگی حرکات جنینی خفیفی در شکم احساس می کند و شدت این حرکات بتدریج افزایش می یابد. این نشانه ها به تنهائی ارزش تشخیصی ندارد و تنها، از شواهد حاملگی محسوب می شود.

قطع عادت ماهیانه

قطع ناگهانی عادت ماهیانه در زن سالم شوهردار در سنین باروری (15 تا 49 سال) که قبلاً خودبخود و در موعد مقرر و به طور منظم عادت می شده است بسیار به نفع حاملگی است. طول مدت دوره قاعدگی در میان زنان تفاوتهای قابل ملاحظه ای دارد و حتی در یک زن همیشه به یک نحو نیست. بنابراین تا موقعی که 10 روز یا بیشتر از موعد قابل انتظار برای شروع دوره قاعدگی نگذشته باشد نمی توان عدم بروز عادت ماهانه را نشانه قابل اعتمادی برای حاملگی محسوب کرد. اگر دوره بعدی قاعدگی نیز در موعد مقرر خود ایجاد نشود احتمال حاملگی بسیار بیشتر می گردد. با اینکه قاعدگی ممکن است به علت عوامل مختلف مثل تغییر آب و هوا، ترس از حاملگی، مسافرت، غم و اندوه، بیماریهای تخمدان و لوله های رحمی، کم خونی، بدی تغذیه و عفونتهای طولانی عقب بیفتد ولی بهرحال قطع قاعدگی در هر زن جوان باید به حساب حاملگی گذاشته شوده مگر آنکه خلافش ثابت شود.کیفیت قاعدگی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. زیرا گاهی ممکن است در خانمهای حامله در موعد مقرر قاعدگی قبلی، خونریزی یا لکه بینی تا ماه سوم بارداری ظاهر شود و اشتباهاً این لکه بینی ها به حساب قاعدگی گذاشته شود که البته با کمی دقت و مقایسه تعداد روزهای خونریزی و مقدار خونریزی روزانه، از قاعدگی های قبلی تشخیص داده می شود.

تغییرات پستانها

رنگ نوک پستان و هاله دور آن تیره می شود. هاله اطراف نوک پستان بزرگ شده و غددی که در زیر آن هستند برجسته می شوند و ظاهر هاله اطراف نوک پستان دانه دانه به نظر می رسد. پستانها شروع به رشد می کنند و بزرگتر می شوند و همزمان رگهای زیر پوست پستانها نیز رشد کرده و بطور واضح دیده می شوند. یادآوری می گردد که از تغییرات پستانها فقط در زنانی که برای اولین بار حامله شده اند می توان در تشخیص حاملگی استفاده کرد زیرا در زنانی که زایمان قبلی داشته اند و به بچع خود شیر داده اند علائم فوق ارزش تشخیصی ندارد.

تغییر رنگ مهبل

مخاط مهبل در طی حاملگی معمولاً پرخون شده و به رنگ آبی تیره یا قرمز ارغوانی در می آید.

افزایش رنگدانه های پوست و بروز خطهای صورتی رنگ روی شکم : این علائم در حاملگی زیاد رخ می دهند اما ارزش تشخیصی ندارد.

شواهد احتمالی حاملگی

این علائم و نشانه ها معمولاً توسط فرد معاینه کننده (مثل پزشک یا ماما) مشاهده می گردد. بنابراین تنها اشاره ای مختصر به آنها خواهد شد و به توضیح مفصل آنها نخواهیم پرداخت

بزرگ شدن شکم : بزرگ شدن شکم در زنان در سن باروری شدیداً به نفع حاملگی است

تغییر اندازه شکل و قوام رحم : حدود هفته ششم تا هشتم حاملگی رحم نومتر شده و کمی بزرگتر می گردد که در طی حاملگی و با رشد جنین اندازه رحم همچنان بزرگتر می گردد که توسط معاینه کننده قابل مشاهده است.

در طی حاملگی انقباضات خاصی در رحم اتفاق می افتد که هنگام ماساژ رحم تعداد و شدت بیشتری می یابد.

لمس حدود بدن جنین

حدود بدن جنین را در نیمه دوم حاملگی می توان از روی حدار شکم مادر لمس کرد.

آزمایشات هورمونی

10 تا 15 روز بعد از تشکیل نطفه بعضی هورمونهای خاص در بدن زن شروع به ترشح می کند که با اندازه گیری آنها در ادرار یا خون می توان به وجود حاملگی پی برد. بنابراین تقریباً از دو هفته بعد از حاملگی می توان حاملگی را تشخیص داد.