درمان

سردردهای خوشه ای غالبا به مسکن های معمولی پاسخ نمی دهند، زیرا این داروها خیلی آهسته اثر می گذارند. برخی از داروهای تجویز شده از سوی پزشک می توانند به پیشگیری یا کاهش سردرد کمک کنند.

داروهای دردانداز

داروهای درد انداز (بحرانی)، درد حاصل از سردرد خوشه ای را سرکوب کرده یا آن را کاهش می دهند:

• سوماتریپتان. از سوماتریپتان (ایمیترکس) تزریقی برای تسکین سردردهای خوشه ای استفاده می شود. این دارو در عرض 15 دقیقه اثر می کند. سوماتریپتان عملکرد نوعی ماده شیمیایی موجود در مغز موسوم به سروتونین را تقلید می کند، بدین ترتیب که با اتصال به گیرنده های سروتونین باعث انقباض عروق خونی می شود. • مشتقات ارگوت. داروهایی مثل ارگوتامین (ارگومار) و دی هیدروارگوتامین (D.H.E45)، عروق خونی متورم مغز و پوست سر را منقبض می کنند. این دارو در اکثر افراد موثر واقع می شود، اما برای پیشگیری از عوارض جانبی به خصوص تهوع، باید دوز آن محدود باشد. مشتقات ارگوت به صورت قرص یا آئروسول (افشانه) در بازار موجودند. از این دارو گاهی برای پیشگیری از حملات سردرد هم استفاده می شود. • اکسیژن. استنشاق اکسیژن 100 درصد، اغلب باعث رفع سردرد می شود. این نوع درمان، احتمالا موثرترین مداوا برای سردردهای خوشه ای مکرر است که عمدتا شب ها رخ می دهند.

داروهای پیشگیری

داروهای پیشگیری به کاهش دفعات و شدت سردردهای خوشه ای کمک کرده و اثرگذاری داروهای مسکن حین حملات سردرد را افزایش می دهند. • متی سرژید مالئات. از این دارو می توان در رفع و پیشگیری از حملات استفاده کرد. حدود 60 درصد افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای به این دارو پاسخ می دهند. متی سرژید عملکرد سروتونین را مهار کرده و مانع از رهایی هیستامین از سلول ها می شود. این دارو حین دوره های درد استفاده می شود و در فاز بهبودی به تدریج دوز آن را کم می کنند.

• کربنات لیتیم. یکی از اثرات این ترکیب، مهار عملکرد سروتونین در مغز است. این دارو می تواند در خلال یک فاز مزمن از سردردهای خوشه ای، موثر واقع شود. برای جلوگیری از عوارض جانبی، در دوره های بهبودی دوز دارو را به تدریج کاهش می دهند.

• مهار کننده های کانال کلسیم. داروهایی مثل وراپامیل (کالان، ایزوپتیل) باعث شل شدن عروق خونی می شوند و در بسیاری از افراد به پیشگیری از سردردهای خوشه ای کمک می کنند. این داروها را می توان تا 3 الی 4 هفته پس از آخرین حمله سردرد ادامه داد و سپس به تدریج زیر نظر پزشک دوز دارو را کاهش داده و نهایتا آن را قطع کرد. گه گاه، در صورت مزمن بودن سردردها، استفاده دراز مدت از این داروها لازم خواهد بود.

• کورتیکو استروئیدها. داروهایی مانند پردنیزون می توانند به قطع سردرد خوشه ای کمک کنند. این داروها در مواردی تجویز می شوند که سردردها اخیرا بروز کرده باشند، یا الگوی سردرد شما به صورت حملات کوتاه با دوره های بهبود طولانی مدت باشد.