درمان اضطراب سلامتی موانع قابل حلی دارد.

اولاً ممکن است تصور کنید معنای ضمنی این توصیه که به جای پرداختن به بیماری ، روی اضطراب تان کار کنید این است که مشکل شما «کاملاً ذهنی» است. در نتیجه احساس کنید به شما توهیم کرده ام و این کار را نکنید. راه حلش این است که بدانید بیمار یا سالم، کم کردن اضطراب مفید است.

ثانیاً ممکن است تصور کنید اداره کردن اضطراب به مفهوم درمان نکردن بیماری است که در این صورت فاجعه می شود. اگر چنین طرز فکری داشته باشید، کنار آمدن با اضطراب سخت می شود. راه حل این است که شیوه ارزیابی پیامدها را بدانید. در این میان مراقب باشید از پیامدها فاجعه نسازید و توقع نداشته باشید که اتفاق نیفتد. سپس به کمک فنون بازنگری، این باورها را قاطعانه زیر سوال ببرید.

و آخرین مانع، تغییر سبک زندگی است. علائق و فعالیت هایی را دنبال کنید که بیماری زا نیستند.

پایان درمان

خود درمانی وقتی تمام می شود که به اهداف تان رسیده باشید، اضطراب تان در حد معمول باشد و بتوانید در وضعیت هایی که از آن اجتناب می کرده اید قرار بگیرید.

فراموش نکنید اضطراب سلامتی مثل سایر اضطراب های مشکل ساز، با فروکش کردن اضطراب، «معالجه نمی شود» زیرا گهگاه به ویژه وقتی تحت استرس هستید، بر می گردد. اگر چنین انتظاری داشته باشید، آمادگی استفاده مجدد از مهارت های کنار آمدن را داشته باشید و از این مهارت ها زیاد استفاده کنید، لزوم ندارد زندگی خود را یکسره در مطب پزشکان و در غم و اندوه بگذارنید.