افزایش خودگردانی. علاوه بر روش های فوق، با روش های زیر می توانید حس خود گردانی را در خودتان بیشتر کنید :

* با فن توقف فکر جلوی خاطرات مزاحم و افکار وسواسی را پس از خود تحلیلی عمیق می گیرید. * اگر مشکل خواب دارید، آموزش مدیریت خواب را اجرا کنید. * اگر عصبانیت، عامل مزاحم می باشد، آموزش مدیریت خواب را اجرا کنید. * چنانچه مجبور هستید مشکلی را حل کنید، به فن حل مسئله مراجعه کنید. * در مورد هیجانات ناخوشایند می توانید از خود تحلیلی عقلانی استفاده کنید. * کمک گرفتن. گاهی اوقات برای کنار آمدن با اضطراب می توانید از خانواده، دوستان یا گروه ها کمک بگیرید. این روش وقتی موثرتر است که از دیگران انتظارات واقع بینانه داشته باشید. در صورت لزوم می توانید برای رفع ترس تان از انتقادات یا ایرادات دیگران از فنون بازنگری استفاده کنید. * اگر اضطراب پس از ضربه رابطه تان لطمه زده است از مشاور کمک بگیرید. * مصرف دارو. داروها ضد افسردگی به ویژه به کسانی که نشانه های افسردگی دارند، کمک می کنند. ولی به طور کلی مثل سایر اختلالات اضطرابی، برای اضطراب پس از ضربه نیز بنزودیازپین ها (Benzodiazpines) مفید هستند. البته این داروها گهگاه رفتار اجتناب را که باعث تشدید اضطراب پس از ضربه می شود، بیشتر می کنند؛ در نتیجه تسکین حاصل، موقتی خواهد بود.

کنار آمدن با مشکلات خاص و باورهای خودناکام کن

با پیشرفت مواجهه، روی باورهای اصلی خویش کار کنید تا به تدریج محور درمان شوند. به باورهای خود در رابطه با امنیت دنیا، آسیب پذیر نبودن و و خود انگاره منفی رسیدگی کنید. روی مفروضاتی که ضربه و رویداد ناگوار انها را نقض کرده اند تمرکز کنید.

درگیر این بحث که ضربه یا رویداد ناگوار چقدر بد بوده است، نشوید. برای مثال، این فکر که «اتفاق افتضاحی بود» نمی گذارد علت اصلی درد و رنج تان را بیابید. بهتر است افکار پشت ناراحتی فعلی خود را بیایید؛ برای مثال این باور را که «تحمل تجدید خاطرات را ندارم» بررسی کنید. همچنین باورهای اصلی خودتان قبل از وقوع رویداد تلخ و ناگوارف برای مثال «دنیا باید سراس امنیت و آسایش باشد» را کنار بگذارید.