علایم و نشانه ها

• درد مرتب فزاینده در ناحیه پشت • ضعف عضلانی در اندام • کرفتی یا احساس سرما (سرما سرما شدن)

علائم و نشانه های اورژانسی

• فقدان کنترل ادرار یا مدفوع • فقدان پیشرونده قدرت و حس اندام تحتانی

تومورهای ستون فقرات، توده های غیرطبیعی هستند که ممکن است داخل نخاع بین پردهای پوشاننده آن یا خارج از پرده ها در کانال نخاعی ایجاد شوند. این توده ها در 40 درصد موارد سرطانی (بدخیم) هستند. تومورهای نخاعی شبیه تومورهای مغزی هستند، اما از شیوع بسیار کمتری برخوردارند.

گاهی اوقات، تومورهای ستون فقرات از نقطه، دیگری در بدن، معمولاً ریه یا پستان نشأت گرفته و سپس از طریق جریان خون (دست اندازی) خود را به ستون فقرات می سازند. اما اکثرا از استخوان های خود ستون فقرات سرچشمه می گیرند. علت این تومورها اغلب مشخص نیست. اگرچه تومورهای غیر بدخیم (خوش خیم) ممکن است. از بدوتولد، (مادرزادی) یا به صورت ارثی در فرد وجود داشته باشند.

علائم و نشانه های این تومورها عموماً زمانی تظاهر پیدا می کنند که توده در حال رشد، طناب نخاعی را تحت فشار قرار می دهد. درد ناحیه پشت و ضعف عضلانی مرتباً وخیم تر می شوند و ممکن است فرد در پاها، انگشتان دست یا دست ها احساس سرما کند. گاهی هم فرد کنترل ادرار یا مدفوع را از دست داده و دچار گرفتگی عضلانی می شود. درمان زود هنگام تومورهای ستون فقرات بسیار حائز اهمیت است، اما در اسرع وقت برای ارزیابی علائم و نشانه ها به یک پزشک مراجعه کنید.

تشخیص

علائم و نشانه های مشابهی ممکن است از دیگر اختلالات ستون فقرات نشأت بگیرند. از همین رو تشخیص صحیح، بسیار حایز اهمیت است. چنانچه پزشک پس از یک معاینه جسمانی و عصبی به تومورهای نخاعی مظنون شود، ممکن است آزمون تشخیصی دیگری مانند عکس رادیوگرافی، سی- تی اسکن، ام- آر- اَی یا میلوگرافی برای شما درخواست کند.

تومور ستون فقرات تا چه حد جدی است ؟

چنانچه در شما تومور ستون فقرات تشخیص داده شده است، برای به حداقل رساندن خطر نقایص جبران ناپذیر عصبی، در اسرع وقت برای درمان اقدام کنید.تشخیص و درمان به موقع، شانس موفقیت را بسیار افزایش می دهد، ارگچه ممکن است علائم و نشانه های عصبی حتی پس از درمان اولیه هم تداوم داشته باشند.

درمان

از کورتیکواستروئیدهایی مثل دگزامتازون در کاهش ورم نخاع استفاده می شود. برداشتن تومور به روش جراحی معمولاً در مورد تومورهای مجزای از نخاع موفقیت آمیز است. سایر تومورها ممکن است به طور کامل قابل برداشت نباشند و در مواردی پرتو درمانی ضرورت پیدا می کند. برای کمک کردن به توان بخشی، پس از تکمیل عمل جراحی با پرتو درمانی، اغلب به برنامه های فیزیوتراپی احتیاج است.