شما قطعا افرادی را دیده اید که در جوانی بسیار پر مو بوده اند ، ولی با پا گذاشتن به سنین میان سالی و سال خوردگی دچار ریزش مو سر و بدن می شوند. تراکم مو در پوست بدن در حدود بیست تا سی سالگی حدود ششصد و پانزده عدد در هر سانتی متر است. در حالی که در سن 80-90 سالگی این تعداد به چهارصد و سی و پنج عدد تقلیل پیدا می کند. تعداد فولیکول های مو در زن و مرد یکسان است. ولی نوع ، رنگ و ضخامت آن تفاوت دارد که اگر فرد دچار بیماری یا اختلالات هورمونی شود موهای بدن وی به شکل طبیعی رشد نمی کنند و مثلا به جای اینکه کرکی ، نرم و روشن باشند ، تیره و ضخیم می شوند.

فاکتورهایی که روی رشد موهای کرکی خانم ها تاثیر می گذارند و ضخامت آن ها را بیشتر می کنند ، هورمون ها هستند. خصوصا هورمون مردانه «تستسترون» که باعث افزایش رشد موهای بدن می شود و قطر و رنگ آن را تحت تاثیر قرار می دهد. برعکس آن هورمون زنانه «استروژن» باعث نازک تر شدن و کمرنگ تر شدن موهای بدن می شود و رشد آن را آهسته تر و کندتر می کند. البته سایر هورمون ها هم کم و بیش بر این جریان اثر می گذارند ، مثل هورمون های تیروئیدی ، هیپوفیزی ، پروژسترون و... که هر یک از آن ها اختلالاتی در اندام زنانه به ویژه رشد موها به وجود می آورند. افزایش حرارت پوست در اثر التهاب و یا گرم بودن محیط باعث سریع تر شدن رشد موها می شود. مثلا در فصل تابستان موها سریع تر رشد می کنند. علاوه بر آن برخی از بیماری ها سیستمیک مثل انسفاللیت ، ضربه مغزی و یا مصرف بعضی از داروها که به رشد موها کمک می کنند نیز در این زمینه قابل ذکراند.

سیستم بدن خانم ها به گونه ای است که علاوه بر هورمون های زنانه تعداد کمی هورمون مردانه هم می سازد. در بدن برخی افراد سطح هورمون مردانه افزایش پیدا کرده و غیر طبیعی عمل می کند که به آن موارد هیرسوتیسم می گوییم. شیوع هیرسوتیسم در زنان سفید پوست حدود پنج تا ده درصد کل آمار هیرسوتیسم ذکره شده است و به نظر می رسد افراد با پوست روشن کمتر به این بیماری مبتلا می شوند. در کشور ما آمار دقیقی از شیوع هیرسوتیسم در دست نیست ولی در یکب ررسی که در سال 1379 روی دانشجویان پزشکی انجام شد ، در 22/5 درصد از دانشجویان دختر درجات مختلفی از هیرسوتیسم مشاهده شد که به نظر می رسد میزان این آمار بسیار بالا است. شاید در کشور ما پرمویی منشاء ژنتیکی داشته باشد و البته افزودن مواد هورمونی به تغذیه مرغ و ماهی های پرورشی هم قطعا در ازدیاد پرمویی نقش دارد که این مسئله باید توسط محققان مورد بررسی قرار بگیرد.

این مشکل می تواند منشاء تخمدانی یا منشاء غدد فوق کلیوی یا حتی عامل محیطی داشته باشد. البته در برخی دیگر هم سطح هورمون های مردانه افزایش پیدا نمی کند ، بلکه فعالیت آنزیمی خاص که تستسترون را به فرم فعال تبدیل می کند ، در پوست افزایش می یابد. این عدم توازن آنزیمی هم عامل پر مویی می شود و بدون بالا بودن هورمون های مردانه هیرسوتیسم مشاهده می شود. در کم کاری تیروئید و چاقی هم ماده ای که هورمون تستسترون را به خود جذب می کند کاهش می یابد که در نتیجه سطح تستسترون آزاد و فعال در خون بالا رفته و باعث پرمویی می شود. البته با دلیل تفاوت در نحوه ابتلا به این مشکل ابتدا باید علت را پیدا کنیم. به این منظور فرد هیرسوت باید به پزشک متخصص پوست ، غدد یا زنان مراجعه کند و تحت معاینه و آزمایش های خون و سونوگرافی قرار گیرد تا مشخص شود که او مشکل تخمدانی ، فوق کلیوی یا مشکل محیطی و فامیلی دارد و پس از آن مطابق با علت بیماری داروهایی برای او تجویز خواهد شد. در صورتی که علت پیدا نشود پرمویی او را ایدیوپاتیک می گوییم که بر حسب شدت یا ضعف آن ، داروهای خاصی را تجویز خواهد شد.