افراد بر این باورند که زخم به علت سبک زندگی پر استرس و عادات غذایی ناسالم بستگی دارند. یعنی این عوامل می توانند از جمله علل ایجاد کننده آن باشند، در این مقاله برخی از انواع زخم و روش های درمانی آن ها را مورد اشاره قرار خواهیم داد.

زخم ها معمولا بر روی پوست یا ناحیه ای که دارای غشای مخاطی است تشکیل می شوند. آنها ضایعات و زخم هایی هستند که به علت از دست بافت بروز پیدا می کنند.زخم های گوارشی شایع ترین نوع زخم می باشند. از دیگر زخم های ایجاد شده می توان به زخم در دهان ، اندام تناسلی ، پاها و کف پاها اشاره کرد.

دلایل و علل گوناگونی برای شکل گیری این زخم ها در بدن وجود دارد. تا دهه ی 80 میلادی اعتقاد بر این بود که زخم های گوارشی به علت استرس و عادات غذایی ناسالم ایجاد می شوند.با این حال تحقیقات اخیر دلایل دیگری را نیز به این موارد اضافه می کند و می توان گفت دو عامل ذکر شده در قسمت بالا از عوامل تشدید کننده بشمار می آیند. اکثر زخم های موجود در دستگاه گوارش به علت عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شوند ، برخی از مشکلات سلامتی دیگر نظیر دیابت ، بیماری کرونر ، بیماری های وریدی نیز می توانند در بروز ضایعات موجود در پاها نقش داشته باشند. در قسمت پایین انواع زخم ها ، علل و نشانه و شیوه های درمانی را مورد اشاره قرار می دهیم.

زخم معده

تعریف : این اصطلاح در واقع برای زخم هایی که بر روی پوشش داخلی معده ، مری و قسمت فوقانی روده کوچک شکل می گیرند به کار برده می شوند. زخمی را که داخل معده تشکیل می شود زخم معده می گویند. آنهایی که در داخل مری ایجاد می شوند زخم مری نام می گیرند.و آنهایی که داخل دوازدهه ایجاد می شوند زخم اثنی عشر خوانده می شوند. اینها ممکن است با خونریزی همراه باشند که اوضاع آنها را بدتر می کند.

علل : باکتری هلیکوباکتر پیلوری ، استفاده مستمر از مسکن ها از جمله آسپرین و ایبوپروفن ، داروهای مصرفی برای درمان استئوآرتریت و مکمل های پتاسیم می توانند عوامل ایجاد کنده این زخم باشند.

علائم : دردی که می رود و می آید در ناحیه میان ناف و سینه ، استفراغ همراه یا بدون خون ، تهوع ، کاهش وزن بدون علت ، مدفوع تیره رنگ یا خونی ، درد معمولا در طول شب و زمانی که معده شما خالی است عود می کند.

درمان : ترکیبی از آنتی بیوتیک ها برای کشتن باکتری و داروهای کاهنده تولید اسید و ثبات اسید معده از جمله درمان هایی هستند که در بهبود بیمار نقش دارند.

زخم دهان

تعریف : بعنوان افت شناخته شده است که در داخل گونه ها یا لپ پایین تشکیل می شود. این نوع از زخم بسیار معمول است بگونه ای که از هر 5 نفر 1 نفر مبتلا به آن است. انواع مختلف زخم های دهان عبارتند از : کوچک ، بزرگ و هرپس. زخم های کوچک معمولا در حدود 2تا8 میلی متر قطر دارند ، نوع بزرگ آن به نسبت بزرگتر و عمیق تر است. نوع هرپس نیز زخم های ریزی هستند که باهم یک زخم بزرگتر را تشکیل می دهند.

علل : آلرژی غذایی ، استرس ، آسیب دیدن بافت ( نوع مسواک زدن یا اتصالات بد دندان مصنوعی ) ، کمبود تغذیه ، بیماری دستگاه گوارش ، مصرف داروهای مسکن می توانند در ایجاد آفت دهان نقش داشته باشند.

علائم : زخم های سفید یا مایل به خاکستری با لبه های قرمز در اطراف آن در هرنقطه از دهان ، حساسیت به لمس ، از دست دادن اشتها ، تب و تورم غدد لنفاوی ( در موارد شدید ) می توانند علائم این مشکل باشند.

درمان : معمولا زخم های جزئی خود به خود در عرض 2 تا 3 هفته بهبودی حاصل می کنند.در غیراینصورت باید به یک دندانپزشک مراجعه کنید تا مواردی نظیر شستشوی دهان با دهانشویه و پماد را جهت جلوگیری از تشدید آن برای شما تجویز کند.

زخم اندام تناسلی

تعریف : زخم دردناک در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل مقاربت جنسی و یا نوعی عفونت ایجاد شود.

علل : بیماری جنسی از جمله تبخال تناسلی ، سفلیس و شانکروئید ، بیماری سیستماتیک حاد از جمله التهاب لوزه ، عفونت تنفسی فوقانی و اسهال ، ویروس ، لوپوس ، برخی از انواع آرتریت روماتوئید ، بیماری بهجت و بیماری کرون می توانند از موارد ایجاد کننده زخم ناحیه تناسلی باشند.

علائم : زخم های دردناک و متورم ، تاول و تورم از نشانه های این بیماری هستند.

درمان : بستگی به عوامل بوجود آورنده آن دارد.با این حال ممکن است از آنتی بیوتیک ها ، داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی ، پماد موضعی کورتیکواستروئید جهت درمان این بیماری استفاده شود.

زخم پا

تعریف : زخم پا معمولا بر روی پوست در داخل ساق پا و درست بالای مچ پا نمایان می شود.

علل : آسیب یا تروما در ناحیه ، عفونت باکتریایی ، اختلال جریان خون در پاها به علت نارسایی وریدی از موارد ایجاد کننده زخم پا می باشند.

علائم : تورم مچ پا و ورید های ساق پا ، خشکی ، خارش ، قرمزی ، تغییر رنگ به قرمز یا بنفش و پوست ضخیم از جمله نشانه های ایجاد کننده زخم پا می باشند.

درمان : با توجه به علل ایجاد کننده شیوه ی درمانی متفاوت خواهد بود. اکثر زخم ها به علت نارسایی های وریدی ( یعنی جاییکه رگ های پا در بازگشت خون به قلب شکسنت می خورند ) بوجود می آیند. در نتیجه درمان ممکن است انجام برخی تمرینات ورزشی ،آنتی بیوتیک ها یا عمل جراحی باشد.

زخم کف پا

تعریف : این نوع از زخم ممکن است در نواحی کف پا ، میان انگشتان پا ، پاشنه پا و نوک انگشتان پا یا در ناخن پا ایجاد شود. زخم های دیابتی ( نوروتروفیک ) و زخم های شریانی ( ایسکمیک ) معمولا در پا نمایان می شوند.

علل : دیابت ، تصلب شرایین ، عفونت ، مصرف برخی از داروها ، لنف ادم ، اختلال در حس به دلیل گردش خون ضعیف در پاها می توانند از علل بروز این نوع زخم باشند.

علائم : درد ( بخصوص در طول شب ) ، تورم ، قرمزی ، زخم متمایل به سفید یا زرد ، تغییر رنگ ( قرمز ، قهوه ای و سیاه و سفید ) از نشانه های این بیماری هستند.

درمان : درمان با توجه به علل ایجاد کننده متفاوت است. بطور مثال در صورت وجود زخم دیابتی مدیریت سطح قند خون و کاهش پیشرفت شکل گیری زخم صورت می گیرد.ترکیبی از آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضددرد تجویز می شوند. در مورد بیماری های شریانی این زخم ها را با انجام تمرینات ورزشی ، دارو و عمل جراحی درمان می کنند.